23 Οκτ 2015

Πριν δύο χρόνια τέτοια μέρα έβαλα τα αθλητικά μου και άρχισα να τρέχω. Τόσο απλά!
Και αποδείχθηκε το τρέξιμο μια από τις πιο υπέροχες δραστηριότητες που έβαλα στη ζωή μου.
Από μικρή ήμουν αθλητικός τύπος. Έχω δοκιμάσει σχεδόν τα πάντα: ρυθμική, κολυμβητήριο, μπάσκετ, βόλεϊ, κλασικό γυμναστήριο, yoga, body art... Το τρέξιμο ουδέποτε μου πέρασε από το μυαλό. Κουραζόμουν στην ιδέα και μόνο. Και δεν είχα αντοχή να τρέξω ούτε 100 μέτρα.
Και έξαφνα μια μέρα σκέφτηκα ότι θα ήταν ωραίο να βγω να τρέξω! Και χωρίς δεύτερη σκέψη βγήκα. Βέβαια μου φάνηκε βουνό. Δεν έτρεξα, περισσότερο περπάτησα! Και σταματούσα κι έβγαζα φωτογραφίες!

Κατά περίεργο τρόπο όμως συνέχισα. Κατέβασα ένα application στο κινητό μου και άρχισα να μετρώ τις επιδόσεις μου. Και πολύ γρήγορα το περπάτημα άρχισε να δίνει τη θέση του στο γρήγορο βάδην και τελικά στο τρέξιμο. Δεν έχει σημασία η ταχύτητα, αν δεν περπατάς τότε τρέχεις.

Καθώς ο καιρός περνά και συνεχίζω συστηματικά, γίνομαι ολοένα και καλύτερη. Εκτός από τις επιδόσεις, συνειδητοποίησα κάποια μαγικά πράγματα για το τρέξιμο (και τη ζωή)!
  • Ό,τι τίποτα δεν είναι εύκολο. Χρειάζεται να προσπαθήσεις. Να κουραστείς, να επιμένεις  και να προσπαθήσεις ακόμα περισσότερο. Να δείξεις πείσμα και να μην τα παρατήσεις (η παραίτηση έρχεται στο μυαλό πολύ συχνά)
  • Ό,τι οι δικαιολογίες περισσεύουν. "Κάνει κρύο", "Κάνει ζέστη", "Κουράστηκα στη δουλειά", "Έχει ανάδρομο Ερμή".. δικαιολογίες υπάρχουν πολλές. (τις δικαιολογίες τις εφευρίσκουμε με το μυαλό μας ακόμα κι εκεί που δεν υπάρχουν) 
  • Ό,τι αν θέλεις, όλα τα μπορείς. Όπως λέει και το ρητό: if you can dream it, you can do it, αρκεί να ξεκινήσεις (η αναβλητικότητα είναι ασθένεια της εποχής)
Σήμερα, δυο χρόνια μετά, αισθάνομαι πιο δυνατή από ποτέ, υγιής και γεμάτη ενέργεια. Κάθε χιλιόμετρο με βοηθά να πιστέψω στις δυνάμεις μου και να αυξήσω την αυτοπεποίθηση μου. Βρήκα την έμπνευση που χρειαζόμουν, κρυμμένη μέσα μου!

16 Οκτ 2015

Dancing in the moonlight, don't we have it all?

Υπάρχουν δύο λογιών άνθρωποι: Κάποιοι, όπως εγώ, που ζητούν την αναγνώριση ως κινητήριο δύναμη για να συνεχίσουν να αγωνίζονται. Και μετά υπάρχουν και οι άλλοι, που ζητούν το χειροκρότημα για να ικανοποιήσουν την αυταρέσκεια τους. Περί ματαιοδοξίας λοιπόν το ανάγνωσμα...
Ή το άκουσμα. Γιατί δε σκοπεύω να γράψω. Ούτε να ποστάρω φωτογραφία.
Ακούστε αυτό το τραγούδι, instead!



Και ορίστε και οι στίχοι:

Decisions as I go, To anywhere I flow
Sometimes I believe, At times I'm rational
I can fly high, I can go low
Today I got a million, Tomorrow I don't know

Stop claiming what you own, Don't think about the show
We're all playing the same game, Waiting on our loan
We're unknown and known, Special and a clone
Hate will make you cautious, Love will make you glow

Make me feel the warmth, Make me feel the cold
It's written in our stories, It's written on the walls
This is our call, We rise and we fall
DANCING IN THE MOONLIGHT, DON'T WE HAVE IT ALL?


2 Οκτ 2015

Friday's Pieces!

... ή αλλιώς Wake Me Up When September Ends. Ο Σεπτέμβριος λοιπόν τελείωσε, το καλοκαίρι έφυγε και νοιώθοντας τη βραδινή δροσιά αρχίζω να γράφω. Σχεδόν αυτόματα, χωρίς σχέδιο, ξεφορτώνω σκέψεις στο χαρτί. Βολεύει που είναι Παρασκευή. Χαίρομαι που ξαναβρίσκω τα αγαπημένα μου Friday's Pieces!



1) Φέτος η δύσκολη σεζόν στην εργασία μου πέρασε σχετικά ανώδυνα. Υπάρχει ένα σχετικό ρητό: "ότι δεν μπορείς να αποφύγεις, απόλαυσε το", aka "σκάσε και κολύμπα!"
2) Τα 12ωρα 12ωρα βέβαια, και η κούραση κούραση. Τι κούραση δηλαδή, εξάντληση! Για να καλοπιάσω τον εαυτό μου, μου έδωσα τη χαρά όλες αυτές τις μέρες να τρώω ασύστολα χωρίς δεύτερες σκέψεις. Το αποτέλεσμα είναι ένα μεγαλοπρεπέστατο ρεκόρ κιλών στη ζυγαριά μου. Αυτή τη στιγμή ζυγίζω τα περισσότερα κιλά που έχω ζυγίσει ποτέ στη ζωή μου. Έβερ.
3) Το σώμα θυμάται. Ναι. Δοκίμασα να τρέξω ένα απόγευμα στη μαρίνα και πήγε καλά. Όχι μακριά, αλλά δεδομένων των συνθηκών (βλέπε 12ωρο καθισιό και συνεχή μάσα), πήγε καλά! Εδώ και λίγες μέρες έχω υιοθετήσει ένα νέο τρόπο γυμναστικής που συνδυάζει ενδυνάμωση και ευλυγισία που πιστεύω θα με επαναφέρει σύντομα στα κανονικά μου. (note to myself: να θυμηθώ να σας τα πω!)
4) "It's The End Of The World As We Know It". Πριν λίγες μέρες επιβεβαιώθηκα στην πεποίθηση μου ότι τίποτα δεν είναι παντοτινό και ότι ουδείς είναι αναντικατάστατος. Επίσης, "Someday Goodbye Will Be Farewell" , αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία..
5) Κάθε τέλος είναι μια νέα αρχή! Αλλά δεν θα περιμένω το τέλος για να ξεκινήσω!! I'm already on my way!!!