15 Απρ 2014

Οδηγός Ευτυχίας ή πως εγώ αγάπησα την καθημερινότητα μου!

Είναι γεγονός. Όταν βρέχει, γράφω! Κατά την τελευταία βροχή λοιπόν, κάθισα και συγκέντρωσα τις σκέψεις μου γύρω από την ευτυχία. Πως μπορεί κάποιος με απλές σκέψεις και αποφάσεις να αγαπήσει τη ζωή του και να νοιώσει ευτυχισμένος! Τι έκανα εγώ; Ορίστε ένα κείμενο γραμμένο όχι από κάποιον ειδικό life coacher, αλλά από μένα την Catherine.

Δεν ζητώ την επιβεβαίωση των άλλων!
Ίσως το σημαντικότερο για μένα που παλιότερα, είχα ανάγκη την επιβεβαίωση των άλλων. Χρειαζόμουν ένα μπράβο για να συνεχίσω. Πλέον αποδέχτηκα ότι κανένας άλλος εκτός από το μπαμπά μου δεν μου ποτέ πει μια καλή κουβέντα. Είναι η φύση του ανθρώπου έτσι, τι να κάνουμε. Πλέον είμαι ΟΚ με αυτό.

Έπαψα να περιμένω κάτι!
Χρόνια τώρα την έβγαζα περιμένοντας κάτι.. τις διακοπές, τα Χριστούγεννα, τα γενέθλια μου... Ο χρόνος όμως περνά αλύπητα γρήγορα και κάθε μέρα είναι ξεχωριστή.  Το κατάλαβα και ζω πλέον κάθε μέρα ξεχωριστά! Ναι και τις Δευτέρες! Αγαπώ τις Δευτέρες!

Δεν χαρίζομαι!
Κάπου διάβασα πως η ανάγκη του ανθρώπου για φίλους αρχίζει να εξασθενεί όσο αυτός μεγαλώνει. Ισχύει. Είσαι καινούριο άτομο και θέλεις να μπεις στη ζωή μου; Θα πρέπει να μου δείξεις γιατί να σε βάλω. Θέλω να με εμπνεύσεις, να με προκαλέσεις και να με πας ένα βήμα παρακάτω. Άπαξ και μπεις θα μείνεις!

Έμαθα να λέω όχι!
Όσο μεγαλώνουμε επίσης, κατανοούμε ότι δεν μπορούμε να τους ευχαριστούμε πάντα όλους.  Με πολύ κόπο αποφάσισα να λέω και κάποια όχι. Στο κάτω κάτω, όταν λες ναι σε όλα σχεδόν κανείς δεν εκτιμά την προσφορά σου. Ίσα ίσα θα σε θεωρήσει δεδομένο, για να μην πω μια άλλη λέξη..

Ευχαριστιέμαι τη ρουτίνα!
Παρότι Τοξότης, στην καθημερινότητα μου δεν θέλω περιπέτειες. Προτιμώ τη σιγουριά ενός μόνιμου προγράμματος, θέλω να οργανώνω το χρόνο μου, να ξέρω τι με περιμένει. Από το πρωινό ξύπνημα ως τη βραδινή βόλτα με τον σκύλο η ρουτίνα με κρατάει χαλαρή και ήρεμη.

Αγάπησα το πρωινό ξύπνημα!
Ναι! Κάθε πρωί πετάγομαι χαμογελαστή από το κρεββάτι μου. Τρώω αργά αργά, απολαυστικά το πρωινό μου. Μου χαρίζω αρκετό χρόνο για να ετοιμαστώ με την ησυχία μου και να φύγω για τη δουλειά. Έχω φροντίσει βέβαια από το προηγούμενο βράδυ να αφήσω καθαρούς τους πάγκους της κουζίνας και να κάνω την απαραίτητη προετοιμασία. Μετράει ;)

Πίνω τον καφέ μου όπως θέλω εγώ!
Έναν καφέ τη μέρα πίνω. Τέρμα λοιπόν ο μέτριος καφές του κυλικείου, το delivery και τα φέλινα ποτήρια. Έχω τα απαραίτητα σύνεργα στη δουλειά για να τον φτιάχνω και να τον σερβίρω εγώ, όπως ακριβώς μου αρέσει.

Άρχισα να γυμνάζομαι!
Έχουν δίκιο οι επιστήμονες που μιλούν για την ευεργετική επίδραση της γυμναστικής στην ψυχολογία και διάθεση μας. Ενδορφίνες είναι αυτές! Tip: το δύσκολο μέρος της διαδικασίας είναι μέχρι να ξεκινήσεις.. μετά τα ξεχνάς όλα!

Κάνω τις δουλειές του σπιτιού σαν τον Freddie Mercury
Ε, τώρα ξέρεις... δυνατή μουσική, χορός με την ηλεκτρική και i want to break free!!! (Περιττό να πω ότι παλιότερα θεωρούσα τις δουλειές του σπιτιού ως βαριά κατάρα για την τόλμη που επέδειξα να μετακομίσω σε δικό μου σπίτι.)

Έγραψα αυτό το κείμενο
Το οποίο ξαναλέω, είναι αυτοβιογραφικό, δεν έχει την πρόθεση  να συμβουλεύσει ή να καθοδηγήσει τη συμπεριφορά σου, αγαπητέ αναγνώστη! Θα χαιρόμουν όμως να σε εμπνεύσει για να βρεις κι εσύ το δικό σου δεκάλογο που θα σε κάνει να αγαπήσεις την καθημερινότητα σου!


3 Απρ 2014

Μην κλαις πάνω από το χυμένο γάλα!

Όλοι έχουμε μια συγκεκριμένη εικόνα για τους ανθρώπους που μας περιβάλλουν. Οι περισσότεροι ασυνείδητα βλέπουμε τους ανθρώπους όπως θα τους θέλαμε να είναι. Αλλά έρχεται μια ωραία πρωία που τρως τη σφαλιάρα της απογοήτευσης. Και όλο το οικοδόμημα του μυαλού σου καταρρέει. 
Ως καλοπροαίρετος άνθρωπος, πιστεύω στο καλό που έχουν οι άνθρωποι μέσα τους. Δικαιολογώ παράξενες συμπεριφορές, συγχωρώ, δεν κρατάω κακίες, αλλά εστιάζω στα θετικά στοιχεία μιας σχέσης, είτε είναι προσωπική, είτε επαγγελματική ή οικογενειακή. Στον κύκλο μου έχω αρκετούς σταθερούς ανθρώπους που καμιά τριβή ή διαμάχη δεν κατάφερε να μας χωρίσει.
Όταν όμως μια κουβέντα (μια φράση μόνο) έρχεται να ανατρέψει τα δεδομένα, που το μυαλό τόσο προσεκτικά έστησε, το σοκ είναι μεγάλο. Ποια είναι η σωστή αντίδραση σε αυτή την περίπτωση; Σενάριο Α: κρύβεις την απογοήτευση, προσπερνάς και συνεχίζεις στο ίδιο τροπάρι (αλλά δεν ξεχνάς και αυτό σε τρώει) Σενάριο Β: περνάς στην αντεπίθεση, βγάζεις το θυμό και γίνεσαι μαλλιά κουβάρια.
Επίλογος:
Εγώ πάντως προτιμώ να συγχωρήσω τον εαυτό μου για τη λάθος εκτίμηση, να μου χαμογελάσω στον καθρέφτη και να προχωρήσω κρατώντας τους ανθρώπους που αξίζει να είναι στη ζωή μου.