18 Φεβ 2013

Ο James Bond δεν πεθαίνει ποτέ!

Μην ανησυχείτε! Το κείμενο μου δεν είναι σπόιλερ. Το μόνο που θα πω είναι η ταπεινή μου γνώμη: δύο ώρες μιας μέτριας (έως βαρετής) ταινίας, οδηγούν στο τελευταίο ημίωρο, όπου η περιπέτεια και η δράση απογειώνονται σε ένα σούπερ εντυπωσιακό (όλα τα λεφτά) φιναλε!!! Μόνο που μέχρι τότε έχει κρυώσει το ποπ-κορν...
Αυτός ο James Bond μυρίζει κάτι από τα παλιά! Η διακριτική του γοητεία προέρχεται από την απόλυτη σοβαρότητα (ούτε ένα χαμόγελο αυτός ο άνθρωπος). Η δύναμη του πηγάζει από τη σιγουριά (no second thoughts). Η ιδιοφυΐα του είναι συνώνυμο της εποχής από την οποία προέρχεται (Ι ε> the old fashioned Aston Martin!). Και όλο αυτό το συνοθύλευμα σκέψεων μου προέκυψε την ώρα που καιγόταν το σύμπαν!
Ας μη μιλήσω για σκηνικά, υπερβολές, σκηνές δράσης και εφφέ...
Εκεί που θέλω να σταθώ, είναι στους ρόλους: Ο κακός της υπόθεσης (Χαβιέ Μπαρδέμ) για πρώτη φορά κλέβει λίγη από τη δόξα του πρωταγωνιστή: τόσο κακός, τόσο, τόσο αποφασισμένος, τόσο ξανθός... σχεδόν άγνωστος. Η 'Μ' κανονική bitch (007 says!), ενώ ο 'Q' εξαιρετικός nerd με το μαλλάκι του και το γυαλάκι του και την νεανική του υπεροψία!
Εντάξει, η επιλογή ενός James Bond για Σάββατο απόγευμα σε αποζημιώνει!!!


Δεν υπάρχουν σχόλια: