27 Δεκ 2011

Λίγο πριν την εκπνοή...

Λίγο πριν την εκπνοή του 2011, ήρθε ο καιρός για ανασκόπηση, προσωπική, επαγγελματική, κοινωνική... οτιδήποτε. Δε νομίζω ότι το παρακάτω κείμενο αποτελεί ενδιαφέρον ανάγνωσμα, παρόλα αυτά το δημοσιεύω.
Δυστυχώς, το 2011 δεν ήταν η χρονιά μου. Δεν το λέω με στενοχώρια, αλλά με προβληματισμό. Και το λέω δημοσίως για να το ξορκίσω και άλλη τέτοια χρονιά να μη με βρει.
Λένε ότι πάνω απ' όλα είναι η υγεία. Το λέω κι εγώ. Πως το να έχεις την υγειά σου μετράει και πως όλα τα άλλα δεν έχουν σημασία. Και το καταλαβαίνεις αυτό μόνο όταν τη χάσεις. Δόξα τω Θεώ, παρά κάποιες μικρο περιπέτειες είμαι καλά. Αλλά είναι λόγος αυτός για να επαναπαύομαι; Μήπως να χαίρομαι που δεν πονάω όπως άλλοι;
Έπειτα, έρχεται μια ηλικία, που θέλεις να δεις τον εαυτό σου να κάνει βήματα μπροστά. Να προοδεύει, τώρα που έχει το σθένος και τη δύναμη. Νομίζω ότι είμαι σε αυτή την φάση. Αλλά δεν την εκμεταλλεύομαι. Τι κι αν έκανα κάποια πράγματα σε σχετικά μικρότερη ηλικία (βλέπε γάμο, αγορά σπιτιού κλπ). Τι πάει να πει αυτό; Ότι δεν πρέπει να γίνω ακόμα καλύτερη; Ότι δεν πρέπει να βελτιωθώ και να βελτιώσω τις συνθήκες της ζωής μου περισσότερο, τώρα που μπορώ;
[Πατάω stop για να διαβάσω όσα έχω γράψει.]
...να βελτιωθώ λοιπόν... Γιατί δεν το κάνω;
Φταίω εγώ η ίδια; Φταίει η εποχή που ζούμε; Φταίει η κρίση; ''Φταίει το ζαβό το ριζικό μας; Φταίει ο Θεός που μας μισει;" που λέει και ο ποιητής (βλ. Κ. Βάρναλη, Οι Μοιραίοι). Η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα σηκώνει άπειρους συλλογισμούς, μονολόγους ή και διαλόγους αν θέλεις. Έχω πολύ δουλειά λοιπόν προς αυτή την κατεύθυνση. Ο σκοπός μου: Να κάνω το 2012 μια αξιόλογη χρονιά.

Σε σας αγαπημένοι μου αναγνώστες εύχομαι να μη βρεθεί κανείς να πει πως 'το 2012 δεν ήταν η χρονιά μου'!

20 Νοε 2011

Η γυναικα της Πατρας

Η Πανωραια. Η πορνη. Η Πατρινια. Οι ιστοριες της. Οι τραγωδιες της. Οι επιτυχιες της. Η μοναξια της.
Αυτο το τελευταιο μου εμεινε απο τη θεατρικη παρασταση που μολις παρακολουθησα. Στενοχωριεμαι στην εικονα ενος ανθρωπου που ποναει μονος του, στη σκοτινια του σπιτιου του. Με χαλαει μια φιγουρα που βλεπει τηλεοραση στο αδειο δωματιο και ξερει απ' εξω τις ατακες της ταινιας που παρακολουθει λεγοντας τες πριν τον πρωταγωνιστη.
Ολα τ' αλλα ειναι παραφιλολογια. Μια παρασταση δε γινεται συγκλονιστικη επειδη ακουγεται η λεξη π***ανα 125 φορες (σου εχω πει οτι σιχαινομαι το βρισιμο?), ουτε τολμηρη επειδη μια δυο φορες διασχιζει τη σκηνη διμετρο τραβεστι με κατακοκκινες γοβες.
Συγχαρητηρια αξιζουν στην πρωταγωνιστρια, Ελενη Κοκκιδου, για την εξαιρετικη ερμηνεια. Η ιδια της επανω στη σκηνη ηταν και συγκλονιστικη και τολμηρη.

17 Νοε 2011

Τέλος Εποχής!

Τι λες τώρα...! Εδώ η είδηση που μόλις διάβασα και αφορα σε ένα από τα πιο ιστορικά ξενοδοχεία της πόλης μας. Κι εδώ η είδηση σχετικά με την παλαιότερη εφημερίδα. Διπλή θλίψη λοιπόν φίλοι μου, αφού και από τους δύο αυτούς χώρους έχω όμορφες αναμνήσεις.
Στο Μακεδονία Παλλάς, στην προ Grecotel και Classical εποχή, παιδάκι τότε έκανα τις ωραιότερες βόλτες, μπαίνοντας από την είσοδο προσωπικού και φτάνοντας στην κουζίνα, όπου με κερνούσαν πάντα τετράγωνο τοστ με πατατάκια. Το καλύτερο μου βέβαια ήταν όταν ανεβαίναμε στην κουζίνα του ρουφ γκάρντεν γιατί εκτός από υπέροχη θέα, είχε και ωραίο παγωτό!
Στη εφημερίδα Μακεδονία πάλι έκανα τα πρώτα επαγγελματικά μου βήματα. Βγήκα στο δρόμο και δώστου ρεπορτάζ και άγχος πολύ γιατί ήταν η πρώτη φορά που δημοσίευα κείμενα μου. Στον χρόνο που έμεινα εκεί νομίζω ότι πραγματικά έμαθα όσα πάσχιζαν να μας μάθουν τέσσερα χρόνια στο πανεπιστήμιο. Να 'ναι καλά οι άνθρωποι που με βοήθησαν, οι τότε συνάδελφοι μου, και μακάρι να μη χάσουν τις δουλειές τους.
Σκεφτόμενη όλα αυτά, αναρωτιέμαι όταν βάζει λουκέτο η ιστορία της πόλης μας -γιατί περί ιστορίας πρόκειται- που πάμε;;;

10 Νοε 2011

Περί Φεστιβάλ..

Είναι Νοέμβριος στη Θεσσαλονίκη. Έχει ξεκινήσει το Φεστιβάλ Κινηματογράφου. Το μεσήλικο αυτό Φεστιβάλ που τα τελευταία χρόνια πάει από το κακό στο χειρότερο...
Παλιότερα συνήθιζα να βλέπω και να γράφω. Μου αρέσει, με εκφράζει αυτή η διαδικασία: παραμονή του φεστιβάλ παίρνω το πρόγραμμα στα χέρια μου (τιμάται 1€ πλέον), παίρνω και την ειδική έκδοση, το 'Πρώτο Πλάνο', για μπούσουλα και περνώ ώρες κυκλώνοντας ταινίες και βρίσκοντας την κατάλληλη παρέα για καθεμιά. Την επόμενη μέρα και μετά την κατάλληλη επεξεργασία καταγράφω τη γνώμη μου σε κείμενο που ίσως κάποιος αναγνώστης μου βρει ενδιαφέρον. Το 2008, στα φόρτε μου τότε, είχα κάνει ολόκληρη θεματική ενότητα.
Έκτοτε τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν. Ίσως βάρυνα κι εγώ. Συνέχιζα να βλέπω. Σταμάτησα να γράφω.
Φέτος, πάλι πήρα το πρόγραμμα στα χέρια μου, πήρα και την ειδική έκδοση το 'Πρώτο Πλάνο' για μπούσουλα. Πέρασα ώρες κυκλώνοντας ταινίες, αλλά δεν νομίζω ότι θα δω κάποια από αυτές.
Κλείνοντας, έχω να προτείνω για κάθε ενδιαφερόμενο αυτό. Μιά από τις ταινίες που κύκλωσα και προβάλλεται αύριο βράδυ.

4 Νοε 2011

Μελάνι στο δέρμα

Κάθε χρόνο τέτοιον καιρό περνά από το μυαλό μου η ιδέα να κάνω τατουάζ. Το σκέφτομαι εδώ και πολλά χρόνια, πριν το τατουάζ γίνει μόδα και αρχίσουν όλοι να σημαδεύονται στα καλά καθούμενα άνευ λόγου και αιτίας.
Αλήθεια, τί μόδα είναι αυτή; Πιστεύω ότι είμαι το τελευταίο άτομο που δεν έχω ακόμα τρυπηθεί. Άντε και κανα-δυο άλλοι που ξέρω. Το παρατήρησα κυρίως φέτος το καλοκαίρι: το τατουα-τζίδικο είναι η νέα παιδική χαρά. Όταν πήγαινα εγώ σχολείο το super extreme της εποχής ήταν να βάψεις τα μαλλιά σου με χρωμοσαμπουάν...! Σήμερα όλοι από μικροί έχουν και δυο και τρία τατουάζ και σκέφτονται το επόμενο.. εκστασιασμένοι, σαν να ανακάλυψαν τον τροχό!
Εγώ ξέρω καλά τι θα κάνω, για το που ακριβώς δεν είμαι σίγουρη, σίγουρα όχι σε σημείο που θα μπορώ να το δείχνω και να καμαρώνω σα γύφτικο σκερπάνι.
Κάθε χρόνο όμως το αφήνω εξαιτίας της (παράλογης;) φοβίας μου για τις βελόνες. Λες να το τολμήσω φέτος; Αλήθεια πονάει..;

6 Οκτ 2011

Thank you for listening, Goodbye!

Έχουν περάσει αρκετές μέρες από την επίσημη ανακοίνωση, αλλά εγώ δε μίλησα. Είχα μιλήσει βέβαια παλιότερα: εδώ. Κι εδώ. Κι εδώ. Κι εδώ, εδώ, εδώ. Εντάξει, κατάλαβες. Οι REM ήταν οι αγαπημένοι μου.

Η επίσημη ανακοίνωση αναφέρει:

"To our Fans and Friends: As R.E.M., and as lifelong friends and co-conspirators, we have decided to call it a day as a band. We walk away with a great sense of gratitude, of finality, and of astonishment at all we have accomplished. To anyone who ever felt touched by our music, our deepest thanks for listening."

Και ο Michael δηλώνει:

“A wise man once said--'the skill in attending a party is knowing when it's time to leave.' We built something extraordinary together. We did this thing. And now we're going to walk away from it.”

Εγώ τι να πω; Δεν θα ξανακούσουμε νέα τους τραγούδια. Δεν θα έχουμε να περιμένουμε άλλα live. Θα μείνουν μόνο τα CD (και τα mp3) να φέρνουν μια σειρά από αναμνήσεις, γεγονότα και καταστάσεις που συνέβησαν υπό την πολυαγαπημένη μου φωνή του Michael Stipe.

5 Οκτ 2011

Εγώ, το βιολί μου!

Έρχεται μια μέρα σε αυτή τη ζωή που λες 'στοπ'.
Και ενώ η καθημερινότητα συνεχίζει να τρέχει διαγράφοντας πολλές φορές τέλειους κύκλους (λέγε με ρουτίνα) εσύ σταματάς, λες και κατεβαίνεις από το τρένο. Και ένα πρωί ξυπνάς έξω από όλο αυτό το συνοθύλευμα της καθημερινότητας και απλά παρατηρείς τους άλλους να συνεχίζουν το βιολί τους. Δε μιλάω για μένα. Εγώ είμαι από αυτούς που συνεχίζουν το βιολί τους!

20 Σεπ 2011

Κι αν χάσω το κινητό μου?

Όσο μου το επιτρέπει ο χρόνος, κάνω ένα συμμάζεμα στα social media μου, όλα αυτά τα sites, networks κλπ κλπ, τα οποία μου σπαταλούν φαιά ουσία με αποτέλεσμα όχι να μου προσφέρουν κάτι, αλλά να μου καίνε τον εγκέφαλο!
Αρχίζω με το αγαπημένο μου blog, το οποίο για άλλη μια φορά έχει αραχνιάσει. Yes, I know. Το μόνο που κινείται είναι η σύνδεση με το twitter στη δεξιά πλευρική στήλη. Δεσμεύομαι όμως, στο εξής να το επισκέπτομαι συχνά και να γράφω.
Τώρα μάλιστα που έχω τον blogger στο κινητό μου...!
Και μιας και είπα twitter, αυτό μάλιστα. Your Catherine's next best thing! Όλο το καλοκαίρι, οι 15 followers μου είχαν την ευκαιρία να ενημερώνονται σε πρώτο χρόνο για βουτιές, παγωτά και ταξίδια. Λες και τους νοιάζει!
Ναι μα, αφού το έχω και το twitter στο κινητό μου...!
Μην ξεχνάμε και το facebook, βεβαίως βεβαίως... Σταθερή αξία. Τόσο που οι φωτογραφίες μου εκεί δείχνουν παλιακές και ξεθωριασμένες. Θα προσθέσω καινούριες.
Τώρα μάλιστα που έχω το facebook στο κινητό μου...!
Έχω κι ένα ρημαδοπροφίλ στο Google+, αλλά και στο LinkedIn, αλλά και στο Webpet (αυτό το τελευταίο όχι εγώ, ο Freddie μου).
Και αυτά θα τα ανανεώσω λίαν συντόμως, γιατί φυσικά έχω τις αντίστοιχες εφαρμογές και στο κινητό μου...!
Έρχεται λοιπόν ένας πολλά υποσχόμενος και γεμάτος ιντερνετικός χειμώνας! Αλλά εδώ που τα λέμε... παίρνε και κανένα τηλέφωνο :)

7 Αυγ 2011

Η θεα απο το μπαλκονι μου!

Ενα ποστ για να μεταφερω την καλοκαιρινη εικονα που αντικριζουν τα ματια μου. Αν εχεις ξεμεινει στην πολη, δες το σαν μια εικονα δροσιας. Διαβολικη λεπτομερεια: η θαλασσα απεχει ακριβως 3 λεπτα με τα ποδια. Τραβηγμενη με το κινητο μου και επεξεργασμενη με την αγαπημενη μου ρυθμιση lomo, diana-like.


31 Ιουλ 2011

Εκπληξη!

Πριν λιγες μερες εντοπισα τα μπουμπουκια. Κι ομως η εκπληξη ηταν μεγαλη σημερα το πρωι που ειδα και μυρισα τα τριανταφυλλα του Αυγουστου (ετσι τα βαφτισα).


29 Ιουλ 2011

Time to have some fun!

Μοιραία, η σκέψη μου γυρίζει στην παιδική μου ηλικία. Όταν ξεκινούσαμε για οικογενειακές διακοπές με το μπαμπά και τη μαμά. Και την αδερφή.
Οι προδιαγραφές των διακοπών τότε ήταν οι εξής: 1. προορισμός στην ηπειρωτική Ελλάδα (πλοίο; noway!) 2. διάρκεια διακοπών: άγνωστη 3. διαμονή: φτάνουμε εκεί και βλέπουμε...
Τότε θυμάμαι, ο μπαμπάς είχε ένα πλαστικό ποτηράκι, με καπάκι, αυτά που τα κρεμάς στο λαιμό. Εκεί μέσα είχε όλα τα λεφτά. Και φυσικά το ποτηράκι ήταν κάτι σαν τρόπαιο. Μονίμως κρεμασμένο στο λαιμό του, πάντοτε εντός του οπτικού μας πεδίου.
Όταν λοιπόν ξεκινούσαμε για διακοπές το ποτηράκι ήταν γεμάτο με ένα μάτσο χιλιάρικα και πεντοχίλιαρα. Το deal ήταν ότι όταν θα αδειάσει το ποτηράκι θα γυρίσουμε. Κάθε τόσο λοιπόν, μέσα στην αφέλεια και την άγνοια της παιδικής μου ηλικίας, ζητούσα να τσεκάρω το πάχος του μάτσου. Xωρίς να γνωρίζω το 'χρώμα του χρήματος', έτσι για να επιβεβαιώσω ότι θα κάτσουμε λίγο ακόμα.
Μας εύχομαι όλους φέτος να κάνουμε τις ίδιες ανέμελες διακοπές!!!

25 Ιουλ 2011

Ψαχνω στη Χαλκιδικη...

Ρε παιδια, εχω μια απορια κι αν μπορει καποιος ας μου τη λυσει.. Ειναι δυνατον ολοκληρη Χαλκιδικη να μην εχει ενα ελευθερο δωματιο για το σου-κου; Αναζητω για την ακριβεια δυο δικλινα δωματια, η διαμερισμα βολευει, για αυτο το σου-κου, στην περιοχη μεταξυ νικητης, μαρμαρα, βουρβουρου, μεταμορφωσης. Ατομα 4 κι ενας σκυλος. Το χειροτερο δε ειναι οτι δωματια υπαρχουν. Αλλα προτιμουν να τα εχουν αδεια παρα να τα δωσουν για δυο βραδια...

17 Ιουλ 2011

Technology, baby!

Σερφαρω στο internet απο το κινητο μου. Χαζευω εφαρμογες android, γραφω στο blog και παραλληλα κανω ερευνα αγορας για φωτογραφικη μηχανη.
Μια απορια μονο εχω, κι αν μπορει καποιος ας μου τη λυσει... πως στο καλο βαζεις τονους στο κειμενο;

12 Ιουλ 2011

Placebo

Σε μια ταινία που μου διαφεύγει ο τίτλος αυτή τη στιγμή, ο πρωταγωνιστής, Nicolas Cage, είναι κατά φαντασίαν ασθενής. Με το που ο γιατρός του γράφει να παίρνει ένα ημερήσιο χαπάκι κάθε πρωί, αυτομάτως -από την πρώτη κιόλας μέρα- ο πρωταγωνιστής μας αισθάνεται σε σούπερ φόρμα. Αργότερα μαθαίνει ότι το χαπάκι που καταπίνει είναι αντισυλληπτικό, ίδιο με αυτό που παίρνει η γυναίκα του. Το οποίο δεν έχει καμία απολύτως επίδραση στον ανδρικό οργανισμό...
Είχα γελάσει τόσο πολύ τότε... o Nicolas έχει υπάρξει από τους αγαπημένους μου με αποτέλεσμα να γελάω x100, να κλαίω x100, να συμπάσχω x100 (βλέπε η πόλη των Αγγέλων... ξεφεύγω...), με όλα τα παθήματα του.
Σήμερα το πρωί ξεκίνησα κι εγώ ξανά τη θεραπεία μου, για το υπαρκτό αυτοάνοσο νόσημα που με ταλαιπωρεί. Η ώρα κοντεύει 9 κι εγώ ...ακόμα ντούρασελ! Και απορώ: είναι δυνατό να επέδρασε τόσο πολύ από την πρώτη μέρα; Κατά πόσο όλο αυτό είναι παιχνίδι του μυαλού;

9 Ιουλ 2011

Google +

Αν και δεν έχω πολύ ώρα στη διάθεση μου -βλέπε εξόρμηση στην παραλία- αφιερώνω λίγο χρόνο για να καταγράψω κάποια πρώτα σχόλια σχετικά με τη νέα υπηρεσία Google Plus. Λες, να είμαστε παρόντες στη γέννηση ενός μεγαθήριου όπως το Facebook ή θα πάει άπατη κι αυτή η προσπάθεια όπως το buzz;
Καταρχήν το περιβάλλον παραπέμπει σε γνωστές εικόνες, με δυνατότητα δημιουργίας προφίλ, upload φωτογραφιών και ροής (λέγε με wall!).
Η μεγάλη καινοτομία είναι οι κύκλοι! Στο Google+ λοιπόν δεν κάνεις φίλους. Μπορείς να 'συμπεριλάβεις χρήστες στους κύκλους σου', οι οποίοι μπαίνουν αυτόματα, χωρίς επιβεβαίωση. Μπορείς να έχεις πολλούς διαφορετικούς κύκλους: οικογένεια, φίλοι, συνάδελφοι... και τα μέλη του καθενός να έχει πρόσβαση σε συγκεκριμένες πληροφορίες. Τα σύκα σύκα και η σκάφη σκάφη, με λίγα λόγια. Εσύ αποφασίζεις τι θα βλέπει ο καθένας. Και κάτι σημαντικό: οι άλλοι δεν ξέρουν σε ποιον κύκλο τους τοποθέτησες ;)
Άλλη καινοτομία είναι το 'hangout', σε απλά ελληνικά βίντεο τσατ! Στο οποίο μπορούν να συμμετέχουν έως 10.
Τι άλλο;
..άά! αντί για Like έχει +1!!! Το γνωστό που βλέπουμε στα αποτελέσματα των αναζητήσεων google τώρα τελευταία.

Το project βρίσκεται σε δοκιμαστική φάση με περιορισμένους χρήστες. Αν λοιπόν θέλεις να σε βάλω στους κύκλους μου για να δεις πως δουλεύει, πόσταρε σε σχόλιο το e-mail σου!

28 Ιουν 2011

Είμαι εδώ.

Διατρέχοντας έντονο κίνδυνο να πνιγώ από τα χαρτάκια πάνω στο γραφείο μου γράφω μια καλησπέρα. Είμαι εδώ. Η ώρα κοντεύει 9. Εσύ που είσαι;

7 Ιουν 2011

Grand Rapids

Σήμερα αντιγράφω από το suit.gr μια ενδιαφέρουσα περίπτωση ανθρώπινης αντίδρασης. Αυτής των κατοίκων του Grand Rapids.

Το Grand Rapids, με λίγα λόγια, είναι μια πόλη 190.000 κατοίκων κοντά στο Michigan, την οποία το περιοδικό Newsweek κατέταξε στο top ten των πόλεων που αργοπεθαίνουν. Επισπεύδοντας έτσι το θάνατό της, θα έλεγε κανείς. Κι όμως όχι. Οι άνθρωποι αποφάσισαν να αντιδράσουν. Να βγουν στο δρόμο και να τραγουδήσουν. Να ετοιμάσουν ένα βίντεο. Για να ζωντανέψουν και να διαφημίσουν τον τόπο τους. Δεν το έπαιξαν 'βαρυπέπονοι' και αγανακτισμένοι.

3 Ιουν 2011

Friday's Pieces

Δύο κομματάκια μόνο για σήμερα:
1) Πολύ δυνατό καφέ
2) Ωραία μουσικούλα
για να βγάλουμε τη μέρα και να φτάσουμε στο τέλειο Σαββατοκύριακο που ακολουθεί!!

20 Μαΐ 2011

$@##%* Μπιιιπ!

"Η κουζίνα είναι ένας χώρος γεμάτος πάθος και ένταση..." Αντιγράφω από την εισαγωγή στο site του γνωστού τηλεοπτικού project Μαγειρικής, του Μποτρίνι. Σαφώς! Αυτό όμως που δεν αναφέρεται πουθενά είναι η ειδική σήμανση "Προσοχή! Κίνδυνος! Θα σας πέσουν τα αυτιά".
Κοίτα, γενικώς τον συμπαθώ τον σεφ. Και σε εστιατόρια του έχω φάει και τον 'Εφιάλτη στην κουζίνα' έβλεπα. Αφετέρου δε πιστεύω ότι είμαι 'γκάου' ή πουριτανή ή οτιδήποτε άλλο.
Αλλά αυτό το ακατάσχετο και άνευ λόγου βρισίδι από την πλευρά των παιδιών-παικτών με ενοχλεί πολύ. Λες και τους έχουν βάλει ρήτρα στο συμβόλαιο τους να ρίχνουν 8 'μαλάκα' ανά επεισόδιο. O καθένας.
Υπό άλλες συνθήκες θα το παρακολουθούσα το project ανελλιπώς. Τώρα, το πετυχαίνω τυχαία στο ζάπινγκ και δεν το μπορώ περισσότερο από 5 λεπτά.
Και κάτι σημαντικό: θεωρώ ότι η εικόνα και συμπεριφορά των νέων που παρουσιάζεται μέσα από το show δεν τιμά καθόλου μα καθόλου τις εταιρίες που έγιναν χορηγοί και υποστηρικτές της εν λόγω εκπομπής. Πόσο μάλλον όταν αυτές δραστηριοποιούνται στο χώρο της εκπαίδευσης...

19 Μαΐ 2011

Wind for who??

'Wind for All' ονομάζεται το φιλόδοξο πρόγραμμα της μεγάλης εταιρίας κινητής τηλεφωνίας, στο οποίο μπαίνω κι εγώ. Από χθες δεν έχω τηλέφωνο, καθώς γίνεται μετατροπή του προγράμματος μου. Αποκτώ απεριόριστο δωρεάν χρόνο ομιλίας προς όλους τους συνδρομητές Wind και Q και 50' λεπτά προς όλα τ' άλλα δίκτυα.
Μες την καλή χαρά από χθες αναζητώ μεταξύ των φίλων και γνωστών άλλους συνδρομητές Wind για να τους ενημερώσω ότι πλέον θα μιλάμε τζάμπα κι όσο θέλουμε. Τα αποτελέσματα της έρευνας μου τραγικά. Δε βρήκα παρά μόνο δύο μακρινούς γνωστούς με Wind, με τους οποίους δεν έχω και πολλά να πω, η αλήθεια να λέγεται! Με τη μπακαλίστικη μέθοδο μου, αρχίζω να πιστεύω ότι κάτι δεν πάει καλά με τη μεγάλη (;) εταιρία κινητής τηλεφωνίας...
Αλήθεια, εσύ τι δίκτυο έχεις;

4 Μαΐ 2011

Ακόμα ένα...

Τα λόγια είναι περριτά! Ο Θανάσης πάει Αμέρικα! Με σχεδία! Από την ταινία "Ένας ξένοιαστος παλαβιάρης" του 1971, που μεταξύ μας ήταν πολύ παραπάνω από μια απλή κωμωδία...



Καλό Ταξίδι!

3 Μαΐ 2011

Ένας αποχαιρετισμός & Ο σκληρός ανταγωνισμός της διαφήμισης

Σήμερα λέμε το τελευταίο αντίο στον καλό μας άνθρωπο, Θανάση Βέγγο. Θα συνεχίσουμε για χρόνια ακόμα -κι εμείς και τα παιδιά μας- να σπάμε πλάκα με τις γκάφες του και να γελάμε με τα απίθανα μπλεξίματα του.
Στο παρακάτω απόσπασμα ο Θανάσης πέφτει θύμα πανούργου τηλεοπτικού παραγωγού. Το στόρι έχει ως εξής: Έχοντας χάσει όλα τα χρήματα του λόγω χρεωκοπίας της τράπεζας, ο Θανάσης επιστρέφει από τη Γερμανία κατεψυγμένος, ως λαθρεπιβάτης σε φορτηγό ψυγείο κρεάτων. Γίνεται το πρόσωπο της ημέρας και ταυτόχρονα ο ιδανικός χαρακτήρας για να διαφημισει ...τα ψυγεία COOLEX!
Οι ανταγωνιστές μπαίνουν στο παιχνίδι επιστρατεύοντας τη δίδυμη αδερφή του, ακόμα και το γέρο πατέρα του. Ρόλοι που ενσαρκώνει μοναδικά ο ίδιος.



Από την ταινία 'Ο Τσαρλατάνος' του 1973, την οποία έχω δει στο βίντεο ίσαμε 30 φορές!
(thanx στην αδερφή μου που μου φρέσκαρε τη μνήμη)

23 Απρ 2011

Wonder ? Woman

Η ιστορία λαμβάνει χώρα στη Νέα Παραλία Θεσσαλονίκης, εκεί που παρκάρουν τα αμάξια, οριακά στο νερό, έξω από το μέγαρο.
Βγαίνω από τη θεση του συνοδηγού, είμαι μισό βήμα πριν πέσω στο νερό. Ανοίγω την πίσω πόρτα και πετιέται -ανυπόμονος όπως πάντα- ο σκύλος μου. "Σπλαατς". Τρομάζω, αγχώνομαι, φοβάμαι... "Μπλααααφ", χωρίς σκέψη βουτώ κι εγώ στο νερό. Τον πιάνω. Δεν είναι ο γνωστός μικρούλης. Είναι ένα θηρίο, διασταύρωση λύκου με ροντβάιλερ που παλεύει με το νερό. Τον αρπάζω, τον σηκώνω ψηλά με τα δύο χέρια και πετυχαίνω το απίθανο: τον πετάω στο πλακόστρωτο, ενώ τα πόδια μου κολυμπάνε για να μη βυθιστώ. Αφού τον βλέπω να τινάζεται, δίνω ένα σάλτο, βγαίνω κι εγώ στα στεγνά και ξεκινάμε τη βόλτα χωρίς να έχουμε πάθει την παραμικρή δερματοπάθεια. Φυσικά, συνεχίζω τον ύπνο μου ατάραχη.

21 Απρ 2011

Παριστάνουν τις καμπόσες...

Μέρες που είναι αποφάσισα κι εγώ σαν κλασσική γυναίκα να πάω για ένα ρετούς -νύχια, μαλλιά, τα γνωστά-. Το τι άκουσαν τα αυτάκια μου αυτές τις ώρες του beaute δε λέγονται...
"... και στην έκθεση ζωγραφικής που πήγα, γνώρισα εκεί τον Αντιδήμαρχο Πολιτισμού... Και του λέω... εσείς δε κάνετε γάμους, οι αντιδήμαρχοι; ...Θέλω κι εγώ να παντρευτώ. Και μου λέει έλα όποιο Σάββατο θέλεις... Σιγά μη μπω στην αναμονή για ημερομηνία... "
"...τς, το Παρίσι μου άρεσε πολύ! τς, αλλά οι Βερσαλλίες... πολύ φτωχές. Αν τις συγκρίνεις με -εχμ- τα θερινά ανάκτορα της Σίσυς στη Βιέννη, καμμία σχέση... εκεί να δεις πλούτο"
"αααα, εγώ την επιστήμη μου την αγαπάω. Μπορεί να θέλει πολύυυύ διάβασμα, δε φαντάζεσαι πόσες ώρες περνάω στα σχεδιαστήρια. Αλλά δεν την αλλάζω με τίποτα. Την αγαπάω την επιστήμη μου"
Γιατί όλες οι γυναίκες περιαυτολογούν κατ' αυτό τον τρόπο; Τι είδους διαστροφή είναι αυτή που τις θέλει να φλυαρούν ακατάσχετα, λέγοντας ανοησίες και ασυναρτησίες. Είμαι σίγουρη ότι δεν απευθύνονται στον επαγγελματία πάνω από το κεφάλι τους, αλλά στο ευρύτερο κομμωτήριο α.κ.α στις υπόλοιπες πελάτισσες. "Παριστάνουν τις καμπόσες" που θα 'λεγε κι η γιαγιά μου. Εγώ έχω τα μέσα στο δήμο. Εγώ έχω πάει και Παρίσι και Βιέννη. Εγώ, εγώ, εγώ... Χου κερς μαντάμ???

17 Απρ 2011

Mayerling

Ακολουθεί μια αληθινή ιστορία αγάπης, η οποία θα μπορούσε να είναι το επόμενο blockbuster του Hollywood. Την ιστορία αυτή την άκουσα πέρσι και τη θυμήθηκα προ ολίγου, όταν ψάχνοντας έναν τουριστικό οδηγό έπεσε στα χέρια μου το φυλλάδιο του Μάγιερλινγκ.
Στην περιοχή Μάγιερλινγκ, στην περιφέρεια της Βιέννης, βρισκόταν το κυνηγετικό παλάτι της βασιλικής οικογενείας, του βασιλιά Φραγκίσκου Ιωσήφ και της αυτοκράτειρας Ελισσάβετ (Σίσσυ).
Ο Ροδόλφος, μοναχογιός τους και διάδοχος, είχε την τύχη να γνωρίσει και να ερωτευτεί παράφορα την 17χρονη Μαρία Βετσέρα. Ζητώντας την ακύρωση του γάμου του με τη γυναίκα του(τη Στεφανία του Βελγίου), προκάλεσε το θυμό του πατέρα του. Η σχέση των δύο νέων συνεχίστηκε στο παλάτι του Μάγιερλινγκ, όπου και κατέφυγαν. Στις 30 Ιανουαρίου 1889, ο καμαριέρης του παλατιού ανακαλύπτει τα δύο πτώματα στο κρεβάτι.
Η αυτοκτονία φαίνεται να ήταν η μοιραία κατάληξη της άτυχης σχέσης του ζευγαριού. Ωστόσο, το δράμα του Μάγιερλινγκ εξακολουθεί ως σήμερα να παραμένει μυστήριο. Το σκοτάδι το τροφοδότησε η ίδια η Αυλή με τις αντιφατικές δηλώσεις της: πρώτα μίλησαν για καρδιακή προσβολή, μετά για δυστύχημα και τέλος για αυτοκτονία. Οι εικασίες περί δολοφονίας όμως δίνουν και παίρνουν. Ήταν γνωστές οι διαφωνίες του προοδετικού Ροδόλφου με τον τρόπο διακυβέρνησης του πατέρα του. Από την άλλη, φωτογραφίες της εποχής χρεώνουν στη Μαρία Βετσέρα με εγκυμοσύνη. Ο -εκτός γάμου- μελλοντικός διάδοχος δεν έπρεπε να γεννηθεί.
Για να ξεπεράσει το χαμό του μοναδικού γιου της, η βασίλισσα Σισσυ, άφησε την Αυστρία και το σύζυγο της και μετακόμισε στο καλοκαιρινό παλάτι που έφτιαξε στην Κέρκυρα (Αχίλλειον).
Ο Φραγκίσκος Ιωσήφ γκρέμισε τμήμα του παλιατιού και έφτιαξε εκκλησία και μοναστήρι ως μνημείο. Σήμερα στο Μάγιερλινγκ οι μοναχές του τάγματος των Καρμελιτίνων προσεύχονται καθημερινά στη μνήμη του Ροδόλφου.

13 Απρ 2011

Spooky..!

Γενικά, δεν πιστεύω στα ζώδια. Ειδικότερα, όταν πέσω στο Stardome ή πιάσω την Athens Voice διαβάζω τον Τοξότη με μανία. Έχω αναφερθεί ξανά, εδώ.

Φταίει αυτός ο Πανόπουλος, που όταν γράφει τον Τοξότη φαντασιώνεται εμένα. Δεν ξέρω πως συμβαίνει, δε γνωριζόμαστε καν..
Εγώ για μένα, έτσι δεν θα έγραφα! Να και το κλου της εβδομάδας: "...όποιος κι αν είσαι, όποια δουλειά κι αν κάνεις θα πρέπει να Δημιουργήσεις. Οτιδήποτε. Κάτι που να σε περιέχει και να σε κάνει υπερήφανο".
Ψέματα είπα! Δεν πέφτω τυχαία στο Stardome, είμαι μέλος με τη βούλα!

11 Απρ 2011

Μαλλάκια!

Άστα τα μαλλάκια σου ανακατωμένα, άστα ν'ανεμίζουνε στην τρελή νοτιά.
Τώρα που τα νιάτα σου είναι ολανθισμένα, άστα τα μαλλάκια σου ανακατωμένα...



Το θυμήθηκα επειδή φύσηξε. Με έβαζε να το τραγουδάω ο μπαμπάς μου. Ήμουν ...πόσο; Τεσσάρων; Ανάσα και μπαίνουμε όλοι μαζί στο 00:15 !!

8 Απρ 2011

Καλό κορίτσι να'ναι...

Το αγόρι μας μεγάλωσε και ψάχνει κοπέλα. Ζητείται λοιπόν νύφη από σπίτι, με σκοπό τη δημιουργία οικογένειας! Πληροφορίες εντός!

4 Απρ 2011

Norm_69 στο σαλόνι μου!

Είμαι πολύ χαρούμενη που εν'τέλει το φωτιστικό των ονείρων μου βρίσκεται στα χέρια μου, έτοιμο συναρμολογημένο. Το μόνο που μένει πια είναι να βρεθεί ο τρόπος να το κρεμάσω...
Λέγεται Norm_69 και είναι της εταιρίας Normann-Copenhagen. Εδώ το επίσημο site της εκπληκτικής αυτής εταιρίας! Όπως ίσως έχω ξαναπεί θεωρώ την Κοπεγχάγη το επόμενο ''Λονδίνο" τόσο όσον αφορά στο design όσο και στο φαγητό.
To Norm_69 το είχα πρωτοδεί στο περιοδικό Τ3. Μια μικρή έρευνα εδώ στη Θεσσαλονίκη δεν απέδωσε, αλλά όταν τυχαία το συνάντησα στην Κύπρο αμέσως έγινε δικό μου. Θα έχω να το λέω ότι έφερα φωτιστικό από την Κύπρο. Βλέποντας το κουτί, αντιλαμβάνεσαι... δεν ήταν και σπουδαίο κατόρθωμα!
Το κατόρθωμα ήταν η συναρμολόγηση. Έχουμε και λέμε: 66 μαλακά πλαστικά κομμάτια που τσακίζουν και κουμπώνουν το ένα πάνω στο άλλο, συν μια κυλινδρική βάση και δύο κωνικά στοπ για τη λάμπα. Την οποία λάμπα, άπαξ και τη συνδέσεις δεν την αλλάζεις ποτέ!
Δε χρειάστηκε ούτε ψαλίδι, ούτε ταινία ούτε άλλα εργαλεία, παρα μόνο λεπτά δάχτυλα και επιμονή. Η κατασκευή μου πήρε ένα τριωράκι, από τις 19.30 ως τις 22.30. Όταν μπεις στο νόημα η διαδικασία γίνεται εύκολη, τα δάχτυλα μετά από κάποια φάση αρχίζουν να πονάνε, αλλά δεν το παρατάς, γιατί ξέρεις ότι δεν πρόκειται να καταπιαστείς ξανά.
Το αποτέλεσμα, άκρως εντυπωσιακό, 'κάθετε' στο τραπέζι της κουζίνας μου. Μένει μόνο να κρεμαστεί. Αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία...


31 Μαρ 2011

Άρτος & Θεάματα!

Άρτο μπορεί να μη διαθέτουμε, από θεάματα όμως πάμε καλά! Με το που άνοιξε ο καιρός κάθε τετραγωνικό εκατοστό ελεύθερου τοίχου καλύφθηκε από αφίσες.
Μεταξύ της αφισορρύπανσης διακρίνω:
Parov Stelar, Akylla, Sotomayor, DJ Konstantin, Emir Kusturitsa, Cabaret Balkan, Playman, Unkle Live, Deep Purple, Moby, Sleeping Pillow, Black Mountain, αλλά και Cayetano, Γιάννη Τσιμπερίδη, Midenisti, Βασίλη, Θανάση Παπακωνσταντίνου, Διονύση Σαββόπουλο, Φοίβο Δεληβοριά... ατελείωτος κατάλογος, με μουσικές για όλα τα γούστα!!
Τα απανταχού party animals... σπεύσατε!!

22 Μαρ 2011

Ήδη νοσταλγώ!

Σήμερα αποχαιρετούμε τον αστρούλη μας, που μας ταξίδεψε, μας πήγε και μας έφερε, μας γύρισε σε όλη την Ελλάδα με επιτυχία και ασφάλεια τα τελευταία εξήμιση χρόνια.
Ήταν 2004 όταν για πρώτη φορά σε βγάλαμε στο δρόμο. Το πρώτο μας απόκτημα, το καμάρι μας! Ήσουν το πρώτο από τα μοντέλα της σειράς σου. Σε ανεβάσαμε σε βουνά και σε λαγκάδια, σε φορτώσαμε σε πλοία, σε τρέξαμε σε χωματόδρομους, σε ταλαιπωρήσαμε για τη δουλειά και τη διασκέδαση μας. Μια φορά δυσκολεύτηκα να σου 'βάλω τρίτη' και το περιστατικό έγινε ανέκδοτο που κρατάει έως σήμερα. Μια άλλη φορά μας γύρισες 10 ώρες δρόμο, μες στη νύχτα χωρίς στάση.
Με τα φιμέ τζάμια σου, τους κάρμπον καθρέφτες και τις διπλές εξατμήσεις παραμένεις μοναδικό. Τώρα πια που θα σε οδηγάει κάποιος άλλος, θα έχω το νου μου να σε δω! Το ξέρω ότι θα σε δω!

16 Μαρ 2011

Φουλ του Μαρτίου!

Ο Μάρτιος είναι παραδοσιακά ένας μεγάλος και γεμάτος μήνας. Θα μπορούσε να θεωρηθεί ο μήνας, που αργά ή γρήγορα θα μας φέρει στο Πάσχα, οπότε θα πάρουμε άδεια, θα ξεκουραστούμε και θα απορρυθμιστούμε γενικότερα για άλλη μια φορά.. Ακολουθεί ένα (ίσως) αδιάφορο post για τον δικό μου Μάρτιο.
Εγώ
: Είπα να αρχίσω σεμινάρια φωτογραφίας, αλλά το άφησα. Είπα να πάω γυμναστήριο, μπα... Τώρα πάλι έβαλα κάτι άλλο στο μυαλό μου, βλέπουμε...
Οι Άλλοι: Αυξημένη κοινωνικότητα, λόγω του ότι ανοίγει και ο καιρός. Το highlight του μήνα είναι μια πρόταση για κουμπαριά που με τιμά ιδιαίτερα, από αγαπημένη φίλη.
Η Εργασία: έχουμε και λέμε: η έκθεση detrop, η Αθήνα, η σχολή, το καφέ μπαρ.. αλλά και δυο τριήμερα! Αυτός ο μήνας φέτος δεν έχει τέσσερα Σ-Κ. Μόνο 2 τριήμερα έχει!
Τα Υλικά: τα ευρώ εξαφανίζονται και επιστρέφουν με ρόδες!

*Με σειρά εμφάνισης: τριφύλλι, κούπες, σπαθιά, καρό :)

11 Μαρ 2011

Ζητειται εθελοντης..

Ζειτειται εθελοντης για να παρακολουθησει μαζι μου την ταινια "divine pig" (θεικο γουρουνι) που προβαλλεται τη δευτερα το απογευμα στο φεστιβαλ ντοκιμαντερ.
δεκτες μονο σοβαρες προτασεις!

8 Μαρ 2011

Τίτλος έργου: λευκή περιπέτεια!

Όταν η ολιγωρία των αρχών συναντά την ανιδεότητα των πολιτών, το αποτέλεσμα είναι τραγικό. Στο έργο που παίχθηκε χθες στην Εγνατία Οδό, το αποτέλεσμα ήταν ...παγωμένο!
Για να μην τα πολυλογώ, το πολυδιαφημισμένο ταξίδι των 2:15' Γιάννενα -Θεσσαλονίκη μας πήρε υπερδιπλάσιο χρόνο. Και δεν το λέω με γκρινιάρικη διάθεση, παρέα είμασταν, χαβαλέ κάναμε (τουλάχιστον μέχρι να πέσει η νύχτα, μετά κουραστήκαμε λίγο).
Δύο τα τινά:
-η ανετοιμότητα για άλλη μια φορά των υπευθύνων, που ενώ ήξεραν την πρόβλεψη της ΕΜΥ δεν έβγαλαν εγκαίρως τα εκχιονιστικά μηχανήματα
-οι άσχετοι οδηγοί που στο παραμικρό ίχνος χιονιού χάνουν την ψυχραιμία τους και ξεχνούν την οδήγηση που ξέρουν. Και κυρίως κάτι απίθανοι τύποι, που σταματούσαν επιτόπου το αυτοκίνητο τους για να περάσουν τις αλυσίδες (μα, στο αριστερό ρεύμα;;;;;;)
Έτσι, χωρίς κανένα ουσιαστικό λόγο βρεθήκαμε έρμαια σε ένα ατελείωτο παγωμένο μποτιλιάρισμα. Έχω και φωτογραφίες στο κινητό να μου θυμίζουν το χθεσινό μαγικό απόγευμα!
Ξεκολλήσαμε κάποια στιγμή τελοσπάντων και όταν φτάσαμε στα Μάλγαρα πληρώσαμε τα 2,80€...

3 Μαρ 2011

Ξεφυλλίζοντας!

Σήμερα το πρωί, στην καθιερωμένη περιήγηση μου στον παγκόσμιο ιστό έπεσα πάνω σε ένα απίθανο βίντεο, του οποίου την ύπαρξη είχα ξεχάσει.
Το παραθέτω εδώ για να το ξαναθυμηθούμε και να διασκεδάσουμε!
Εν ολίγοις, αυτό που θα παρακολουθήσουμε είναι φοιτητική εργασία στα πλαίσια του μαθήματος 'Τηλεοπτική Παραγωγή', του τμήματος ΜΜΕ, του ΑΠΘ. Το ρεπορτάζ αφορά στα δωρεάν διανεμόμενα έντυπα της Θεσσαλονίκης και επιμεληθήκαμε οι Γιάννα, Μένια, Ματίνα, Ευαγγελία, Μαρία και εγώ. (Πολλά φιλιά κούκλες!)
Πρώτο πλάνο εγώ με τραγικό τζιν και ξανθό μαλλί! Εν έτει 2001!

2 Μαρ 2011

Guggenheim

Η Peggy Guggenheim ήταν μια γυναίκα που αγαπούσε τους άντρες. Ένας από τους πολλούς άνδρες της αγαπούσε την τέχνη. Έτσι και η Peggy Guggenheim αγάπησε την τέχνη.
Μέσα σε μια πολυτάραχη ζωή η ζάμπλουτη Εβραία της Νέας Υόρκης Πέγκι χάνει τον πατέρα της στο ναυάγιο του Τιτανικού, κληρονομεί μια περιουσία, παντρεύεται τον ζωγράφο Laurence Vail, ο οποίος την ταξιδεύει στο Παρίσι και την μυεί στην τέχνη. Σύντομα τον παρατά, αυτόν και τα δυο τους παιδιά για να ζήσει τον έρωτα με τον Βρετανό συγγραφέα John Holms.
Στο Λονδίνο, μετά το χαμό και του Holms κατά τη διάρκεια επέμβασης ρουτίνας, η Πέγκι θα ανοίξει γκαλερί σύγχρονης τέχνης φιλοξενώντας έργα άσημων τότε καλλιτεχνών (βλέπε Kandinsky!). Φυσικά, τα έργα παραμένουν απούλητα, οδηγώντας την Πέγκι στην απόφαση να τα αγοράσει η ίδια, για να εμψυχώσει τους καλλιτέχνες της. Κάπου εδώ ξεκινά ο πυρήνας μιας μοναδικής συλλογής.
Και έρχεται η ιδέα δημιουργίας ενός μουσείου σύγχρονης τέχνης. Κατά τη διάρκεια του Β' παγκοσμίου πολέμου η Πέγκι αγοράζει πλήθος άλλων έργων Dali, Miro, Picasso, Klee κ.α. σε εξευτελιστικές τιμές. Έργα που μεταφέρει πίσω στη Νέα Υόρκη για να τα προστατέψει. Άμεσα ξεκινά η λειτουργία του μουσείου 'Out of this Century' και η συλλογή εμπλουτίζεται με έργα αμερικανών, όπως ο Jackson Pollock.
Μετά τον πόλεμο η Πέγκι επιστρέφει στη Βενετία, όπου αγοράζει το Palazzo Venier dei Leoni και εγκαθιστά τη συλλογή της. Έκτοτε, η αξία της συλλογής φτάνει στα ύψη και η ίδια συνδέει το όνομα της με το ισχυρότερο ίδρυμα τέχνης. Πριν πεθάνει δημιουργεί το Guggenheim Foundation υπό την εποπτεία του θείου της και θέτει ως όρο η συλλογή να μείνει στη Βενετία και σε καμιά περίπτωση να μη διασπαστεί. Ομώνυμα μουσεία έχουν ξεκινήσει τη λειτουργία τους και σε άλλες πόλεις, όπως η Νέα Υόρκη και το Βερολίνο.

1 Μαρ 2011

Happy as a Hippo!

Συγνώμη για την απροειδοποίητη απουσία μου τόσες μέρες. Έλλειπα εκτός συνόρων, όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή άλλωστε.
Τώρα είμαι πίσω με πολλές σκέψεις για ποστ, τις οποίες έχω γράψει σε χαρτάκια μη τυχόν και τις ξεχάσω και με πολλές ιδέες για δράση, αρχής γενομένης από αύριο. Επίσης, με πολλές προσδοκίες από τον εαυτό μου (εύχομαι να μην με απογοητεύσω!) και με πολλές απαιτήσεις από τους άλλους.
Προς το παρόν, περνώ τη σημερινή Τρίτη νοιώθοντας την ως άλλη μία Παρασκευή (την πέμπτη συνεχόμενη actually). Ο καιρός είναι βροχερός και κρύος και όλοι πια μου μιλούν με φυσικότητα, χωρίς την ερώτηση - διαπίστωση ότι δεν είμαι Κύπρια, μόλις ανοίξω το στόμα μου.

*Ο άσχετος τίτλος του συγκεκριμένου ποστ αποτελεί ιδανική αποτύπωση της χαράς που νοιώθω που επέστρεψα.

21 Φεβ 2011

The 'Users'

Είναι μια κατηγορία ανθρώπων, οι οποίοι προσπαθούν να βγάλουν όσο το δυνατό περισσότερα από τους ανθρώπους που έχουν απένταντι και δίπλα τους.
Οι άνθρωποι αυτοί συνήθως χάνουν τα μέτρα και τα σταθμά. Είναι πολλά τα 'κακά' της υπόθεσης: Πρώτον, δε νοιώθουν την έννοια του χρόνου. Ακόμα χειρότερο, αγνοούν την έννοια του κόπου. Τρίτον, και χείριστον πιστεύουν ότι σου κάνουν καλό. Τέτοιοι, άνθρωποι υπάρχουν γύρω πολλοί και εκμεταλλεύονται διάφορες ανθρώπινες πλευρές. Οι άνθρωποι αυτοί είναι γνωστοί με πολλά και διάφορα ονόματα, εγώ τους έχω βαφτίσει γιούζερς!

17 Φεβ 2011

Pardon Me!

Έχω ανεβάσει 192 αναρτήσεις τα τελευταία 2,5 χρόνια και η χθεσινή είναι η μόνη, για την οποία μου πέρασε από το μυαλό να επιστρέψω και να τη διαγράψω.
Δεν το κάνω όμως γιατί αυτό το μπλογκ είναι αληθινό σαν τη ζωή. Ότι γίνεται, δεν ξε-γίνεται. Η αλήθεια είναι ότι ήθελα να μου βγει χιουμοριστικό το ποστ, αλλά μου βγήκε η πικρή αλήθεια. Συγνώμη, μπαμπά, δε φταις εσύ!

16 Φεβ 2011

Μπαμπά γιατί δεν είσαι πλούσιος;

Μοιραία έρχεται μια μέρα που κοιτάς πίσω σου συνολικά. Είναι η μέρα που διαπιστώνεις ότι χρειάζεσαι περισσότερα χρήματα. Κοιτας λοιπόν αποστασιοποιημένα. Και βλέπεις όλα όσα σου λείπουν... όχι μόνο τα χρήματα.
Βλέπεις όλα όσα θα ήθελες να έχεις κάνει. Εγώ φερ'ειπείν πάντα θα ήθελα να ασχοληθώ με το graphic design. Ή θα ήθελα να μιλάω ισπανικά. Γιατί δε γράφτηκα ποτέ μου ισπανικά; Άλλες φορές έχω σκεφτεί να μάθω τουμπερλέκι(!), να δώσω για κατατακτήριες, να κάνω μαθήματα σεναρίου- digital videο, να ταξιδέψω, να παρακολουθήσω yoga masterclasses...
Ανήσυχο πνεύμα, κλασσική τοξότης!
Κι όμως μια ρημαδο-βαρύτητα με συγκρατεί. Έχω αφιερώσει τη ζωή μου στη δουλειά. Από πολύ νωρίς, με το που πήρα πτυχίο ξεκίνησα ως ρεπόρτερ σε εφημερίδα της πόλης. Συνέχισα ως freelance σε έντυπα, μια-δυο παράλληλες δουλίτσες και τα τελευταία 6! χρόνια εδω στο Γραφείο Τύπου...
Φυσικά και αγαπώ τη δουλειά μου. Δεν είμαι από αυτούς που γκρινιάζουν. Είχα την τύχη το επάγγελμα μου να το διαλέξω, να το σπουδάσω και να το εξασκώ. Δεν παύω όμως να πιστεύω ότι η δουλειά σου κλέβει ένα κομμάτι του εαυτού σου. Σε συγκρατεί από άλλα πράγματα που θα ήθελες, αλλά δεν προφταίνεις; δεν αντέχεις; Δεν σε ενοχλεί εκείνη τη στιγμή που το ζεις. Είναι σαν το εναλλακτικό κόστος που μαθαίναμε στην Πολιτική Οικονομία. "Δεν προφταίνω να κάνω όλα αυτά που θέλω, έχω όμως μια 'άλφα' οικονομική άνεση".
Όταν όμως οι ανάγκες μεγαλώσουν κι άλλο, διαπιστώνεις ότι η χασούρα είναι πιο σημαντική απ'ότι νόμιζες. Ε, τότε, δεν μπορείς παρά να αναρωτηθείς: Μπαμπά γιατί δεν είσαι πλούσιος;;;

14 Φεβ 2011

Προφυλάξεις!

Έρχεται μια μέρα σε αυτή τη ζωή, που παίρνεις τη μεγάλη απόφαση. Σταματάς τις προφυλάξεις. Ρισκάρεις βέβαια λίγο παραπάνω, αλλά το αποτέλεσμα συνήθως σε αποζημιώνει. Εξάλλου, αν δε ρισκάρεις δεν κερδίζεις, έτσι δε λένε;
Με τη συμπλήρωση 3 χρόνων έφτασε και για μένα αυτή η ώρα... Τώρα πια συνεχίζω χωρίς... προστασία δόσης στη Eurobank!

10 Φεβ 2011

You've got the love!

Είναι ένα τραγούδι το οποίο ακούω που και που στο repeat, ξανά και ξανά... Αυτό συμβαίνει όταν α) για οποιοδήποτε λόγο τα βρίσκω δύσκολα και β) τα επεισόδια του sex & the city που προβάλλει ο alpha φτάνουν για άλλη μια φορά προς το τέλος.



Μιας και συμβαίνουν και τα δύο το βάζω εδώ να το ακούσουμε. Εγώ χαμογελάω και ξανάχαμογελάω, ενώ η Κάρυ Μπράντσω περπατάει και περπατάει και περπατάει στους δρόμους του Μανχάταν, με το κινητό να αναβοσβήνει το όνομα του μίστερ Μπιγκ!

9 Φεβ 2011

Κομμάτια...

Είναι κάτι μέρες που δεν θέλεις να σηκωθείς από το κρεβάτι. Που το κεφάλι είναι βαρύ. Που το σώμα ξυπνάει πιο κουρασμένο απ' όταν κοιμήθηκε. Που σκέφτεσαι όσα έχεις να κάνεις μέχρι το βράδυ και απλά αρνείσαι.
Όσο κι αν δε θέλω να γκρινιάζω και να παραπονιέμαι, σήμερα είναι μία από αυτές τις μέρες. Μα όσο κι αν 'αρνούμαι', είμαι εδώ -στη δουλειά- στις υποχρεώσεις, ανυπομονώνοντας να περάσουν οι ώρες, και μετά να περάσουν κι άλλες ώρες και να έρθει το βράδυ.Μήπως και καταφέρω να κοιμηθώ -επιτέλους- συνεχόμενα για μια νύχτα, γιατί το κακό παραέγινε μια βδομάδα τώρα...

7 Φεβ 2011

Ο άτιμος ο πυρετός...

Κι εκεί που κοιμάμαι του καλού καιρού (λέμε τώρα!) ακούγεται ένας γδούπος. 'Μπαμ'.
Είναι το πηχάκι που σκεπάζει τα πόδια της κουζίνας, το οποίο πέφτει με φόρα και από μέσα ξεχύνεται μια χοντρή κόκκινη κατσαρίδα με τεράστιες κεραίες και ταχύτητα ολυμπιονίκη σπρίντερ. Τινάζομαι, αρχίζω να ουρλιάζω και σύντομα συνειδητοποιώ ότι είμαι στο κρεβάτι μου, κανένα πηχάκι δεν έχει πέσει και η κατσαρίδα δεν υπάρχει παρά μόνο στο μυαλό μου. Είναι η τρίτη συνεχόμενη νύχτα που ο άτιμος ο πυρετός παίρνει τη χειρότερη σκέψη της ημέρας που προηγήθηκε, της δίνει σάρκα και οστα και μου την πλασάρει σε ανύποπτο χρόνο με ξεδιάντροπη αληθοφάνεια.

4 Φεβ 2011

Η σφαιροποιημένη ελιά του Έκτορα

Είχα αναφερθεί και παλιότερα σε εξεζητημένες εφαρμογές μαγειρικής. Πριν λίγες μέρες δοκίμασα κάποιες από αυτές και θα ήταν παράληψη να μην αναφερθώ στην εμπειρία. Ας μιλήσουμε λοιπόν για τη σφαιροποιημένη ελιά του Έκτορα Μποτρίνι.*
Φαντάσου μια πράσινη ελιά στο φυσικό της μέγεθος σαν κανονική, χωρίς όμως κουκούτσι και χωρίς 'ψωμί'. Μια ελιά που 'σκάει' στο στόμα και απελευθερώνει χυμούς με τόσο δυνατή γεύση, που σε κάνει να πιστεύεις ότι πρώτη φορά τρως ελιά και ότι μέχρι τώρα σε κορόιδευαν με υποκατάστατα.
Η τόσο έντονη αυτή αίσθηση προκύπτει από την τεχνική της σφαιροποίησης. Είναι η τεχνική που δημιουργεί σφαίρες -μικρές ή μεγαλύτερες- σκληρές στο εξωτερικό και υγρές στο εσωτερικό τους.
Η διαδικασία δεν είναι τόσο δύσκολη όσο πιθανών ακούγεται. Να τι ανακάλυψα με μια γρήγορη έρευνα στο internet. Χρησιμοποιούμε δύο μείγματα: (1) Νερό με ασβέστιο και (2) νερό με αλγινικό νάτριο (Νάτη και η χημεία!)
Με λίγα λόγια: αναμειγνύουμε τον χυμό του προϊόντος μας (ελιά) με το μείγμα του αλγινικού νατρίου, το οποίο έχει πηκτικές ιδιότητες. Το βάζουμε σε σύριγγα και προσεχτικά δημιουργούμε μπαλάκια τα οποία άφηνουμε να πέσουν στο υγρό ασβέστιο, όπου εκεί παγώνουν. Δε συγκράτησα χρόνους και άλλες λεπτομέρειες, δεν θα φτιάξω ποτέ κάτι τέτοιο, άλλωστε!
Αν θα το έτρωγα ξανά? Παρόλο που το αρχικό 'κλακ' ήταν και είναι ακόμα αρκετά ανατριχιαστικό στη σκέψη, ναι, θα έτρωγα!

*Ο Έκτορας υιοθετεί με επιτυχία μια παλιά ιδέα που παρουσίασε το 2005 ο Ferran Adria στο εστιατόριο του El Bulli στη Βαρκελώνη.

1 Φεβ 2011

Θα το δώσει ή δεν θα το δώσει;

Όσοι αγαπητοί αναγνώστες και επισκέπτες αυτού του blog βλέπετε "Το Νησί" στο Mega, μπορείτε να πείτε τη γνώμη σας:
Θα το δώσει ο κυρ Πρόεδρος το γράμμα στην κυρα-Ευγενία, ή θα το κρύψει/σκίσει/κάψει για να μη την χάσει; Είναι ο κυρ Πρόεδρος καλός άνθρωπος; Την αγαπάει τόσο ώστε να την κάνει ευτυχισμένη; Ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα τη χάσει;
Ή είναι, απλά, άλλο ένα εγωιστικό γουρούνι;

31 Ιαν 2011

Toulouse Lautrec: ο άνθρωπος και η εποχή

Μια επίσκεψη στην έκθεση των έργων του Toulouse Lautrec που φιλοξενείται στο Τελλόγλειο Ίδρυμα με έκανε να γνωρίσω έναν τραγικό καλλιτέχνη και μια παρεξηγμένη εποχή, την Belle Epoque.
Ο Ανρί (Henri de Toulouse Lautrec) γεννήθηκε το 1864. Το γεγονός πως οι γονείς του ήταν πρώτα ξαδέρφια, του προκάλεσε ατροφία στα πόδια, νανισμό και τον καθήλωσε στο 1.52, μακριά από την ζωή που ίσως ονειρευόταν.
Άρχισε να σκοτώνει το χρόνο του συχνάζοντας σε καμπαρέ και οίκους ανοχής της Μονμάρτης.
Το έριξε στη ζωγραφική.Ετοίμαζε πυρετωδώς σκίτσα, αποτυπώνοντας τους θαμώνες στα καμπαρέ και τους οίκους ανοχής όπου σύχναζε.
Γρήγορα, έγινε ο γραφίστας της εποχής. Έργα του μια σειρά από αφίσες, πόστερ, εξώφυλλα, διαφημιστικά που προωθούσαν τα in στέκια της εποχής, τους stars και τις όμορφες αρτίστες. Κάποτε, γνώρισε τον Van Gong, εμπνεύστηκε, ταξίδεψε στην Ευρώπη, έζησε στη νύχτα...
Η εφήμερη τέχνη του Lautrec αποτελεί την κυριότερη αποτύπωση μιας ολόκληρης εποχής. Μέσα από τα έργα του η Belle Epoque κατάφερε να μείνει ζωντανή. Η κάθε αφίσα που διασώθηκε, αποτελεί πηγή πληροφόρησης αιώνες μετά. Ο Henri μετατρέπεται σε ρεπόρτερ, κατά κάποιο τρόπο στη σκέψη μου.
Ένα κομμάτι της έκθεσης ήταν αφιερωμένο στη σχέση του με τη μαγειρική (μα τι μόδα πια, αυτή η μαγειρική!).
Οι επισημάνσεις του γύρω από τη διοργάνωση ενός καλόυ γεύματος ήταν εξαιρετικές, μεγαλύτερη εντύπωση μου έκανε η προτελευταία:
'Το νερό καταστρέφει τον ουρανίσκο (βλ. γεύση). Στα γεύματα που παράθετε έβαζε χρυσόψαρα να κολυμπούν στις καράφες, για να μην τολμούν οι καλεσμενοι να πιούν'.
Ο Henri πέθανε από σύφιλη το 1901, σε ηλικία 36 ετών.

28 Ιαν 2011

Η σημασία της εκπαίδευσης στη ζωή και στη δουλειά μας

Δεν πιστεύω στους εμπειρογνώμονες. Όσο κι αν ασχοληθείς με ένα θέμα ή ένα επάγγελμα, όσο καλός κι αν γίνεις, πάντοτε χρειάζεται ένα γνωστικό υπόβαθρο, μια θεωρητική κατάρτιση που θα σου δώσει βάσεις για να γίνεις ακόμα καλύτερος.
Πως μου 'ρθε αυτό τώρα;
Με αφορμή την απεργεία των φαρμακείων θυμήθηκα ένα περιστατικό που συνέβη λίγες μέρες πριν, κατά την πρόσφατη επίσκεψη μου σε ένα από δαύτα. Εν συντομία:
Πήγα να ζητήσω αναλγητικό τύπου 'cold n flu' για να ξεφύγω από ένα μίνι κρύωμα που με ταλαιπωρούσε.
-Ναι, αλλά πριν το αγοράσω, μήπως υπάρχει θέμα με τα συμπληρώματα Τ4 που παίρνω και δεν κάνει να τα συνδυάσω; ρωτάω την κοπελιά με την άσπρη ρόμπα.
-Εχμ, μπα, όχι, δε νομίζω...
-ΟΚ!
Κοιτάζοντας το φύλλο οδηγιών λίγο αργότερα αντιλαμβάνομαι ότι δεν μου κάνουν. Πάω πίσω.
-Δώστε μου κάτι άλλο γιατί αυτό που μου δώσατε δεν ενδείκνυται.
-Ναι, ε; για να δω (ανοίγει-διαβάζει) .... εχμ, τι να σας δώσω τώρα...;
-Εγώ θα σας πω;;;;
Για να μην τα πολυλογώ, ανοίξαμε όλα τα σχετικά σκευάσματα για να διαβάσουμε τις οδηγίες ώσπου να καταλήξουμε σε απλά nurofen.
Πληρώνω τη διαφορά και γυρνώντας την πλάτη ακούω την κοπελιά να μου λέει:
-Εεε, εντάξει, υπερβολές είναι αυτά. Κι εγώ παίρνω Τ4 και 'cold n flu' όταν χρειάζεται και δεν έπαθα τίποτα.... !!!!!
Γύρισα και την κοίταξα με νόημα.
"Βρε δεν έρχεσαι να σε γράψουμε στους Βοηθούς Φαρμακείου, λέω 'γώ, μην πάρεις στο λαιμό σου κανέναν άνθρωπο", είπα από μέσα μου.

26 Ιαν 2011

New Release!!

Έρχονται οι REM!
Έρχεται το Collapse into now!
Μια πρώτη γεύση από τα sample tracks με κάνει να ανυπομονώ... οι παλιές αγάπες βλέπεις δεν ξεχνιούνται!
Θα επανέλθω επί του θέματος :)

"I know what I'm chasing and I know that this is changing me"

[Uberlin]

24 Ιαν 2011

Do you know what time it is?

Πρόκειται για ντοκυμαντέρ του BBC, που προβλήθηκε στα πλαίσια του 5ου Διεθνές Φεστιβάλ Επιστημονικών Ταινιών πριν κανα-δυο μήνες. Το είδα χθες σε μια προσπάθεια να καταλάβω τι ισχύει και να πάψω να αγχώνομαι όταν αργώ. Δεν κατάλαβα ακριβώς τι ισχύει και άρχισα να αγχώνομαι ακόμα περισσότερο στην ιδέα του πόσο μικροί και τιποτένιοι είμαστε μπροστά στην απεραντοσύνη του χωροχρόνου.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι η εμπειρία του χρόνου είναι μια ψευδής ιδέα που ο καθένας βιώνει με τον τρόπο του. Και όσο κι αν ακούγεται παράλογο, ο δικός μου χρόνος είναι διαφορετικός από τον δικό σου. Όλα είναι σχετικά.
Την εκανε τη δουλειά του το ντοκιμαντέρ. Αποφάσισα να πάψω να βιάζομαι!

22 Ιαν 2011

Μια βόλτα στην πόλη με εκπτώσεις και βροχή!

Παρασκευή απόγευμα, είχα μια πελώώώώρια λαχτάρα για εκπτωσιακό shopping.Ευκαιρία είναι είπα, να κάνω μια βόλτα, λίγο χάζι στις βιτρίνες, ίσως βρω κάτι που μ'αρέσει, ήθελα να ψωνίσω κι ένα δώρο...
Δεν με πτόησε ο άπειρος κόσμος μέσα στα μαγαζιά. Ξέρεις, οι ορδές από μανιακές πελάτισσες που προκαλούν στο πέρασμα τους το χάος,στοιβάζουν τα ρούχα τσαλακωμένα στους πάγκους και παρατούν ότι δεν τους κολακεύει στο δοκιμαστήριο. Ούτε ο άπειρος κόσμος στα πεζοδρόμια με πτόησε.'Ολοι αυτοί που περπατούν επί της Τσιμισκή, της Μητροπόλεως, της Αγίας Σοφίας, κρατώντας την ομπρέλα ανοιχτή κάτω από τα υπόστεγα.
Ξεροκατάπια όμως όταν, στο δοκιμαστήριο γνωστού καταστήματος, αναγκάστηκα να ζητήσω από την πωλήτρια το μεγαλύτερο νούμερο στο φορεματάκι που δοκίμασα.
-Ε, ναι λοιπόν, μανδάμ, πάχυνα, το παραδέχομαι. Ανέβηκα ένα νούμερο ...

21 Ιαν 2011

Friday's Pieces


Κομματάκια που συνθέτουν μια 'άλφα' ποιότητα χειμερινής ζωής:
1)Πρωινή βόλτα με το φρεντάκι στα πάρκα με το καταπράσινο γκαζόν -χειμώνα καιρό- στη μαρίνα Αρετσούς
2)Καφές και εφημερίδα στον καναπέ του σπιτιού μου
3)Μεσημεριανό ουζάκι - μπυράκι με καλή παρέα (που απαραίτητα φτάνει το ηλιοβασίλεμα)
4)Οικογενειακό χουχούλιασμα στον καναπέ με μαραθώνιες προβολές Tv Shows (Dexter that is!)
Αρκεί να μην βρέχει... αχ, ας έχει ήλιο το Σ/Κ!!

20 Ιαν 2011

Τόμος Β'

Να'τα μας!
Μέρες γυρίζει στο μυαλό μου η επιστροφή, μα μόλις έπιασα χαρτί και μολύβι ήρθε και το writers block.
Λοιπόν έχουμε και λέμε:
ΝΕΟ BLOG!
-όχι άλλο μαύρο. Φωτεινά χρώματα. (ανοιχτό γκριζάκι, μην το παρακάνουμε!)
-όχι άλλες σκέψεις. Ναι δηλαδή, αλλά αυτό το τεράστιο thoughts που εμφανίστηκε στη νέα εφαρμογή δεξιά, μου μυρίζει καμμένο εγκέφαλο.
ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ!
-όχι άλλες αποφάσεις. Αφού ποτέ δεν τις τηρώ
-όχι άλλους άπιαστους στόχους. Είναι η χειρότερη πηγή άγχους.

Καλή Χρονιά λοιπόν αγαπημένε μου αναγνώστη. Καλές επιτυχίες σε ότι κάνεις και καλές αναγνώσεις από δω και πέρα. Αλήθεια, είσαι ακόμα εδώ;