12 Φεβ 2010

Friday's Pieces

1) Φτάνει το τέλος της εβδομάδας, έρχεται το τριήμερο. Απορροφημένη όπως είμαι δεν το κατάλαβα παρά μόνο χθες που το'φερε η κουβέντα εδώ στη δουλειά. Συνειδητοποίησα ότι όλοι αυτό περιμένουν.
2) Το ένα μέρος του εαυτού μου θέλει να αποδεχθεί την πρόταση που έπεσε χθες, να πάρουμε τα βουνά. Το άλλο επιμένει να θέλει να χωθεί κάτω από το πάπλωμα όλο το τριήμερο. Ο ορισμός της σχιζοφρένειας.
3) Τα συγχαρητήρια μου στον ΟΤΕ! Αλήθεια! Σάββατο πρωί τους ενημερώσαμε για βλάβη στο conn-x, Σάββατο απόγευμα (!!!) τηλεφώνησε ο τεχνικός, Δευτέρα στις 8.00 του άνοιγα την πόρτα!!!
4) Αυτή η υποχρεωτική φρουτοφαγία έχει αρχίσει να με κουράζει. το ίδιο και οι επισκέψεις στη λαϊκή..
5) Αυτοί εκεί στο LOST θα μας τρελάνουν τελείως.. αν μπορεί ας βοηθήσει κάποιος: ξέρουν ο jack και η claire ότι είναι αδέρφια ή μόνο εμείς το ξέρουμε;;
6) Καλό τριήμερο everybody! Have fun!

8 Φεβ 2010

Βρέχει κεφτέδες!

Επιτέλους ένα cartoon για παιδιά! Επιτέλους μια σειρά από γλυκήτατους πρωταγωνιστές και απίθανους κομπάρσους! Χωρίς υπονοούμενα, χωρίς sex, drugs & rock n roll, μόνο με αστείρευτη φαντασία και χρώματα! Βρέχει τσίζμπεργκερ, το στρώνει παγωτό, στο open-roof restaurant το φαγητό σου έρχεται ουρανοκατέβατο!
Κι όταν το πράγμα ξεφεύγει από τον έλεγχο ορκίζεσαι να μην ξαναφάς ποτέ στα goody's! (ψέματα!)Ίσως το πιο ευχάριστο κυριακάτικο απόγευμα εδώ και πολύ καιρό!

5 Φεβ 2010

It's not an island. It's a place where miracles happen.


Μετά από τόσους μήνες αναμονής, μας αποζημίωσε η χορταστική πρεμιέρα. 0, 1 και 2 ήταν αρκετά για αρχίσουμε να αναρωτιόμαστε, να μαντεύουμε, να συμφωνούμε, να διαφωνούμε ξανά. 'It worked' τελικά και δε λέω τίποτα άλλο προς το παρόν :)

2 Φεβ 2010

Φορτωμένος Φεβρουάριος

1η του μήνα, χθες, πρωί: Ξεκινάω την ημέρα με γεμάτη ατζέντα. Νέα τμήματα, νέα έντυπα, deadlines, κλαδικές εκθέσεις, follow up... λέω να αφήσω το πρώτο ποστ του μήνα για αργότερα το μεσημέρι...
1η του μήνα, χθες, μεσημέρι: έχει ξεκινήσει ένας άνευ προηγουμένου καταιγισμός νέων-γεγονότων: χαρμόσυνα γεννητούρια (και το απαραίτητο κέρασμα), μια αμελητέα μικροπαρεξήγηση, declined πιστωτικές, πρόσκληση σε πάρτυ-μασκέ-έκπληξη-γενεθλίων, ένας αιφνίδιος θάνατος. Το ποστ μένει για αύριο...
2η του μήνα, σήμερα, μεσημέρι: Συμπαραστέκομαι στο χαμό της παιδικής μου φίλης και εύχομαι καλό μήνα, κάτω από συναισθηματική φόρτιση. Σκέφτομαι πόσα με περιμένουν και πως στο καλό θα χωρέσουν όλα στον κουτσο-Φλέβαρο. Αναρωτιέμαι πόσα απ'αυτά έχουν πραγματικά σημασία...
Τώρα που δημοσιεύω έχει πάει πια βράδυ.