9 Νοε 2010

Τέλος α' τόμου...

Το 2010 δεν αποδείχθηκε η super απογειωτική χρονιά που όφειλε να είναι, βάση της παιδικής μου αφέλειας. Αντιθέτως είναι μια χρονιά χαμηλών τόνων και περισυλλογής.
Δεν ήθελα να κάνω μια τέτοια έγγραφη δήλωση πριν μας αποχαιρετήσει. Ή τουλάχιστον προσπαθούσα να κρατηθώ μέχρι τα γενέθλια μου που ισοδυναμούν με λήξη σεζόν - έναρξη νέας. ( =απέλπιδα προσπάθεια να μου δώσω μια ευκαιρία να αλλάξω τα πράγματα!)
Σήμερα το πρωί όμως, έλαμψε μπροστά στα μάτια μου αυτό που πραγματικά θέλω. Και δεν θα σπαταλήσω ούτε ένα λεπτό παραπάνω με το να αναλύω, να σκέφτομαι, να γράφω... Τρέχω να το κυνηγήσω!

29 Οκτ 2010

Βιομηχανία κατασκευής συννέφων!

Είναι πρωί και ένας τεράστιος ήλιος τυφλώνει τα μάτια.
Υγρασία στάζει από παντού, θυμίζοντας τη χθεσινοβραδινή -χωρίς τέλος- βροχή. Στο δρόμο λίμνες με απόνερα καθρεφτίζουν τον γαλάζιο πια ουρανό. Όλα τριγύρω γυαλίζουν. Περπατώ φορώντας μάλλινο πουλόβερ σφιχτό στο λαιμό και το παγωμένο αεράκι στο πρόσωπο μου με κάνει να ανατριχιάσω. Μπορώ να διακρίνω αχνό να ανεβαίνει, καθώς η υγρασία εξατμίζεται στην ατμόσφαιρα. Και μέσα σε λίγα λεπτά ο ατμός συγκεντρώνεται και δημιουργεί ένα νέφος που σκεπάζει τους πρόποδες του απέναντι βουνού.
Οδηγώ κλέβοντας ματιές από το καθρεφτάκι του αυτοκινήτου. Ανηφορίζω, κατηφορίζω, στρίβω... Βρίσκομαι τώρα τέρμα ψηλά. Και το θαύμα είναι και πάλι μπροστά μου. Γκαζώνω και βουτάω στα σύννεφα!

υγ. η βουτιά με έβγαλε στην κοιλάδα του Αλιάκμωνα. το 'απέναντι βουνό' είναι ο Όλυμπος. δεν θα μπορούσε να είναι όνειρο!

22 Οκτ 2010

Inner Smile

Είναι η προοπτική του ξεχειλωμένου Σ-Κ που έρχεται.
Είναι η επήρεια των παυσιπόνων που καταπολεμούν την ημικρανία.
Είναι η εργασιακή αποφόρτιση.
Είναι οι ακτίνες που τρύπησαν επιτέλους τα σύννεφα.
Άρχισε να αχνοφαίνεται;

20 Οκτ 2010

Που είναι

Που είναι η ζωντάνια; Που είναι το πάθος; Που είναι η χαρά της ζωής; Ο ευρών αμοίβεται, ο βοηθών ..δε θα το μετανοιώσει.

18 Οκτ 2010

It's about time...

"What was there before the big bang? Well, you see, there was no before because before the big bang, time did not exist. Time is a revolving extansion of the universe itself. But what will happen when the universe has finished expanding?"
Mr. Nobody

p.s nice soundtrack
p.s 2 καιρός ήταν...

7 Οκτ 2010

++ Notebook 11

Το διάβασα κάπου και το καταθέτω:

"Αν ευτυχής ή δυστυχής είμαι δεν εξετάζω.
Πλην ένα πράγμα με χαρά μόνο στο νου μου βάζω
που στην μεγάλη πρόσθεσι (την πρόσθεσι των που μισώ)
που έχει τόσους αριθμούς, δεν είμαι γω εκεί απ'τες πολλές μονάδες μία.
Μες στο ολικό ποσό δεν αριθμήθηκα.
Κι αυτή η χαρά μ'αρκεί.

Πρόσθεσις, Κρυμμένα Ποιήματα, Κ.Π. Καβάφης

4 Οκτ 2010

I love you Phillip Morris!

Έχω την εντύπωση ότι η ταινία πέρασε στα ψιλά όταν πρωτοβγήκε. Ή εγώ δεν έδωσα τότε την πρέπουσα σημασία.
Βασισμένη σε αληθινή ιστορία, αποτελεί έναν ύμνο στο ανθρώπινο μυαλό και τις δυνατότητες του. Όχι, όχι στον έρωτα... Δεν είναι ότι δεν πιστεύω στους γκέι έρωτες, αλλά όπως και να το δει κανείς ο ήρωας την είχε την απατεωνιά στο αίμα του από την αρχή.
Δεν θα σταθώ στην ερμηνεία του Τζιμ Κάρεϊ -ευτυχώς έχει αφήσει μακριάάά πίσω του την εποχή της ανόητης γκριμάτσας και αυτό αρκεί.
Θα τονίσω όμως την απίθανη ερμηνεία του Γιούαν ΜακΓκρέγκορ, που ως αρχικά ντροπαλός, μετά αφοσιωμένος και παραμελημένος και τελικά υστερικός σύντροφος κλέβει την παράσταση. I love you phillip morris! xxx

1 Οκτ 2010

Friday's Pieces

1)τι σόι friday's pieces είναι αυτά, αν Σάββατο δε διαφέρει από την κάθε καθημερινή;
2)εγκυμοσύνες, αρραβωνιάσματα, γάμοι... happy faces all around!
3) my happy face: έχω επιτέλους καινούρια ντουλάπα :)
2)να επισημάνω τέλος τη λαχτάρα με την οποία περίμενα πέρσι τον Οκτώβριο. Τον καλωσόριζα ήδη από την τελευταία βδομάδα του Σεπτέμβρη! Φέτος, εξίσου δύσκολα, αλλά πιο coool...
5)καλό Μήνα - καλό φθινόπωρο!


29 Σεπ 2010

Είδα κάτι που μ'άρεσε!

Είδα πρωί πρωί το ουράνιο τόξο!
Ξεπηδούσε μέσα από τη θάλασσα, διέγραφε ένα τεράστιο τόξο στον ουρανό και χανόταν κάπου προς το καραμπουρνάκι. Όλα τριγύρω ήρεμα και γαλήνια. Βάρκες αραγμένες στην μαρίνα της Αρετσούς, κάποιοι γλάροι που πετούσαν στον γκρι ουρανό, μια διάχυτη μουντάδα που προσπαθούσαν να τρυπήσουν οι ακτίνες του ήλιου.
Το μεγαλείο της φύσης - οι μικρές χαρές που σε κάνουν να χαμογελάς σαν παιδί!

23 Σεπ 2010

If you talk too much my head will explode

Πότε η καλοπροαίρετη κριτική γίνεται πλάκα;
Και πότε η πλακίτσα καταντάει ενοχλητική;
Ποια είναι εκείνα τα λεπτά σημεία που σε κάνουν να αναρωτηθείς τα βαθύτερα αίτια;
Τι κρύβεται μέσα σου όταν μιλάς κι όταν ακούς;
Προς τι τόση εμμονή;
(Φιλοσοφικά ερωτήματα που προκύπτουν ακούγοντας People In Planes)

21 Σεπ 2010

Salt

Spoiler alert - μη συνεχίζεις την ανάγνωση αν σκοπεύεις να δεις την ταινία.
Η Αντζελίνα ξανθιά. Η Αντζελίνα μελαχροινή. Η Αντζελίνα δημιουργεί αυτοσχέδιες βόμβες. Η Αντζελίνα πηδάει από νταλίκα σε φορτηγό. Εν κινήση. Η Αντζελίνα κρέμεται από ψηλό κτίριο. Η Αντζελίνα το σκάει από περιπολικό. Εν κινήση. Και μετά η Αντζελίνα σκοτώνει κόσμο σαν να'ταν κουνούπια. Η Αντζελίνα μιλάει ρωσικά. Η Αντζελίνα είναι ρωσίδα. Η Αντζελίνα δεν είναι ρωσίδα. Ουφ! Πόση Αντζελίνα ν'αντέξει κανείς;

17 Σεπ 2010

Is this the real life? Is this just fantasy...?

Βρίσκομαι σε ένα λεωφορείο. Τουριστικό. Όχι όμως σαν τ'αλλα. Ευρύχωρο, κλιματιζόμενο, με λευκές δερμάτινες πολυθρόνες, με ατομικό τραπεζάκι και διάδρομους ανάμεσα.
Κάθομαι δίπλα στο παράθυρο. Λίγο παραπέρα κάποιος κύριος και λίγο πιο μπροστά μπορώ να διακρίνω την πλάτη μιας εύσωμης κυρίας.
Έξαφνα, μια εντυπωσιακή ξανθιά (υπαρκτό πρόσωπο του κύκλου μου, δικηγόρος -ονόματα δε λέμε!) αρπάζει το μικρόφωνο και σαν άλλος ξεναγός παίρνει το λόγο: "Είμαστε έτοιμοι για αναχώρηση. Ρίξτε μια τελευταία ματιά, αποχαιρετήστε το τοπίο γύρω σας. Φεύγουμε".
Η επιθετική σιγουριά στη φωνή της και η απαίτηση να υπακούσουμε με κάνουν να ξυπνησω τρομαγμένη.

16 Σεπ 2010

Που είναι;

Που είναι το αυτοσχέδιο πάρκινγκ του οδοστρώματος της παραλίας;
Που είναι τα φουσκωτά μπαλόνια με λούτρινο ζωάκι στο εσωτερικό;
Που είναι τα πλήθη κόσμου που (θα πρεπε να) κατακλύζουν την πλατεία της ΧΑΝΘ;
Που είναι τα παραγεμισμένα λεωφορεία που δεν ανοίγουν τις πόρτες στη στάση 'στρατηγείο';
Που είναι τα τουριστικά λεωφορεία; Το μποτιλιάρισμα; Τα λουκάνικα; Οι μπύρες;
Δεν έχουμε έκθεση σ'αυτή την πόλη;

13 Σεπ 2010

1 euro το λεπτό!

Ναι, ήμουν κι εγώ εκεί! Πήγα στους Placebo. Το γιουχάρισμα που ακούστηκε και το μπουκάλι που εκσφενδονίστηκε... δεν υπάρχει!
Έφτασα καθυστερημένη, στις 9.20, δεν άκουσα το 'every you - every me', δεν άκουσα τις φιλοφρονήσεις περί δημοκρατίας και πνεύματος. Και λίγο αργότερα δεν κατάλαβα ότι το πεντάλεπτο διάλειμμα δεν ήταν απλά διάλειμμα, αλλά το τέλος της συναυλίας. Εξάλλου δεν είχε ακουστεί το αγαπημένο μου 'special K', το 'for what it's worth' (ή μήπως ούτε αυτό το πρόλαβα;)
Μόνο όταν άναψαν τα φώτα και εμφανίστηκαν οι τεχνικοί στη σκηνή πήγε το μυαλό όλων μας στο κακό! Η ώρα ήταν 10.00. 'Αντε πες στους έλληνες φανς ότι από τις δέκα θα αφήσουν την κερκίδα και θα πάνε σπιτάκι τους για ύπνο. Χα!

Ήταν μακράν η χειρότερη συναυλία όλων των εποχών στην πόλη μας. Οι placebo έφυγαν αφήνοντας τις χειρότερες εντυπώσεις, δε σεβάστηκαν τις κάμποσες χιλιάδες κόσμου που ήταν αποκάτω, και δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνουν αυτό.
Έτσι την πάθαμε και τότε στο περίπτερο-μπαλόνι της έκθεσης -δε θυμάμαι ποια χρονιά-, έτσι την πάθαμε και τώρα. (τότε ήταν η αποπνικτική ζέστη και ο κακός ήχος που μας σκότωσε).

Συμπέρασμα: κομμένοι οι placebo! για συναυλία ούτε λόγος ξανά. για το mp3, μμμ.. καλύτερα να ακούσω sonic youth.

23 Αυγ 2010

Good morning everybody...

... it's a beautiful monday morning and i'm glad to be here!
i love my job.
yes.
i do love my job.
i really love doing this everyday. i enjoy talking and nodding and smiling. telling all those nice things and stories.
and you know why?
do you know why i love my job so much?
it's because of YOU.
yes.
YOU make me love my job.

God bless you!

18 Αυγ 2010

Γύρισα!

Το καλοκαίρι φτάνει στο τέλος του αφήνοντας τις καλύτερες εικόνες και εντυπώσεις.
Το μυαλό αρνείται πεισματικά να συμμορφωθεί. Δεν σκέφτομαι. Ακόμα.
Η πόλη παραμένει άδεια σε μια προσπάθεια να ξεχειλώσει τη θερινή σεζόν. Συνομωτεί σ'αυτό η υψηλή θερμοκρασία.
Ζούμε την ηρεμία πριν την καταιγίδα.
Έρχεται ένα θολό φθινόπωρο. Με ανακοίνωση βάσεων, με ΔΕΘ, με εκλογές, με οικονομική κρίση, με εγκεφαλική παράνοια θα έλεγα.
Δε μασάμε όμως!
Let the games begin!

16 Ιουλ 2010

Καλοκαιρινή σούπα

Παίρνουμε μια μεγάλη κατσαρόλα και πετάμε μέσα ότι έχουμε στο ντουλάπι (=μυαλό μας): ενημερώσεις, εξετάσεις, αποτελέσματα, παραλίες, καράβια, νησιά, μπάνερς, μακέτες, φωτογραφίες, έντυπα, ξενύχτια, ποτά, κουνούπια, προθεσμίες, διορθώσεις, οδηγίες, γλώσσες, κρίσεις, ενοικιαστήρια, ξαπλώστρες, ομπρέλες, κύματα, μποτιλιάρισμα...
Προσθέτουμε λίγο φρεσκοκομμένο δυόσμο για να δώσουμε εσάνς καλοκαιρινού κοκτέηλ. Θερμαίνουμε στους 37ο (υπό σκιάν) και ανακατεύουμε συνεχώς. Για δύο βδομάδες ακόμα.
Να κεράσω;

3 Ιουν 2010

No More Lost

Από εκείνο το απόγευμα της Δευτέρας (του Αγ. Πνεύματος) που έγινε η τελευταία πανυγηρική προβολή, έχουν περάσει δέκα μέρες. Δέκα μέρες γεμάτες αναλύσεις, συζητήσεις και αναγνώσεις στα διάφορα blogs και fora, για να βρεθεί τελικά το βαθύτερο νόημα, ο λόγος αν θες για τον οποίο όλοι μας παρακολουθούσαμε φανατικά το LOST.
Πολύ το κουράσαμε.

ΟΚ, το Lost τελείωσε.
ΟΚ, έμειναν αναπάντητα ερωτήματα.
'Ομως:
"The most important part of your life was the time that you spent with these people", είπε ο (σοφός) μπαμπάς στον Jack.

Ναι.
Το πιο σημαντικό όλων είναι ο χρόνος που περάσαμε με αυτούς τους ανθρώπους.
Tο ταξίδι, για να το πω πιο ποιητικά.
Τα βράδια με καλή παρέα και τα απαραίτητα σνακ μπροστά στην οθόνη. Η ανυπομονησία να βρεθούμε για να πατήσουμε το play. Το καθιερωμένο 'σπίτι μου ή σπίτι σου;' Η κλασική απορία 'το έχεις το επεισόδιο ή να το φέρω;'. Οι συζητήσεις μετά την προβολή. Οι χαμένες ατάκες όταν ο Έκτορας ή ο Freddie (κυρίως αυτός) έτρεχαν γύρω γύρω.

Κακά τα ψέματα, το Lost ήταν η κορυφαία σειρά που κατάφερε να μας κρατήσει σε αγωνία με την εξέλιξη της από το πρώτο ως το τελευταίο επεισόδιο. Δεν πιστεύω ότι θα υπάρξει άλλη τέτοια.

Σ'ευχαριστούμε Lost!

1 Ιουν 2010

Ευχές!

Σήμερα: Καλό Μήνα, everybody!

Χθες: Καλές Δουλειές, Άρτσι!

Προχθες:Χρόνια Πολλά, yourCatherine!
Δύο χρόνια blog
:)

20 Μαΐ 2010

Δύσκολος καιρός για πρίγκηπες.

Είναι ο καιρός που ο κόσμος έχει αποτρελαθεί και δεν ξέρει τι θέλει. Που δεν έχει τι να βάλει. Η εποχή του άσκοπου ιδρώτα στο γυμναστήριο, της διατροφής με τόνο σε νερό και ψητά λαχανικά, της άνευ λόγου στέρησης. Λες και θα γίνει κάνα θαύμα!
Είναι ο καιρός που ο κόσμος ζητάει. Κάθε Άνοιξη ζητάει -πόσο μάλλον αυτή. Η εποχή της αντίδρασης, των απεργειών και της διεκδίκησης δικαιωμάτων.(πάντοτε με τρόπο που καταπατά τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των άλλων).
Είναι ο καιρός της οικονομικής κρίσης που λεφτά δεν υπάρχουν, αλλά η Πέγκυ και ο Ρουβάς είναι φίσκα κάθε Παρασκευοσάββατο.
Εγώ προσωπικά, έχοντας επιστρέψει από την περιπλάνηση μου σε 4 πρωτεύουσες, αυτή την εποχή δεν έχω να περιμένω τίποτα. Μόνο τις ξαφνικές απογευματινές μπόρες που (παραδοσιακά) φέρνει το φεστιβάλ βιβλίου!

21 Απρ 2010

Ποια είναι η κατάλληλη λέξη...

...για να χαρακτηρίσουμε έναν άνθρωπο που δεν λέει ποτέ του 'ευχαριστώ'; (πραγματικά χρειάζομαι τη βοήθεια σου σ'αυτό)

13 Απρ 2010

Πάσχα ήταν και πέρασε.

Πάσχα στα εβραϊκά σημαίνει 'πέρασμα'.
Περνάει γρήγορα ο καιρός.
Σιγά σιγά πάμε προς το καλοκαιράκι.
Kυριολεκτικά και μεταφορικά.
Θα επανέλθω με φωτογραφίες που ελάχιστα θυμίζουν χειμώνα.

30 Μαρ 2010

Αμπελοφιλοσοφία

Μου πήρε αρκετές μέρες, κατάφερα όμως να συμπτήξω όλο το νόημα στην παρακάτω αμπελοφιλοσοφία:

ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙΣ ΒΗΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙΣ.
ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΑΝΟΙΓΩ ΦΤΕΡΑ ΚΑΙ ΠΕΤΑΩ.

:)

12 Μαρ 2010

Friday's Pieces..

1) Ο καιρός τρελάθηκε. Επί μια βδομάδα στην Κύπρο έβρεχε ασταμάτητα. Μπόρες όχι αστεία. Επί 4 μέρες στο Λονδίνο είχε έναν ήλιο να. Ούτε σταγόνα. Μόνο παγωνιά και ήλιο.
2) Για να μην τα πολυλογώ, αρρώστησα. Και δως του τα σιρόπια, δως του τα οτριβίν και τα χάπια.
3) Όλες αυτές τις μέρες έγιναν διάφορα: ο σεισμός στη Χιλή και το τσουνάμι που τελικά δεν ήρθε, τα γενέθλια του freddie από τα οποία έλειπα, τα νέα μέτρα της κυβέρνησης, το dvd της Τζούλιας, η ημέρα καριέρας, τα 'κενά αέρος'...
4)Θέλω να φύγει ο χειμώνας.
Θέλω να κοιμηθώ μπας και στρώσω.
TGI Friday! Καλό Σ/Κ!

12 Φεβ 2010

Friday's Pieces

1) Φτάνει το τέλος της εβδομάδας, έρχεται το τριήμερο. Απορροφημένη όπως είμαι δεν το κατάλαβα παρά μόνο χθες που το'φερε η κουβέντα εδώ στη δουλειά. Συνειδητοποίησα ότι όλοι αυτό περιμένουν.
2) Το ένα μέρος του εαυτού μου θέλει να αποδεχθεί την πρόταση που έπεσε χθες, να πάρουμε τα βουνά. Το άλλο επιμένει να θέλει να χωθεί κάτω από το πάπλωμα όλο το τριήμερο. Ο ορισμός της σχιζοφρένειας.
3) Τα συγχαρητήρια μου στον ΟΤΕ! Αλήθεια! Σάββατο πρωί τους ενημερώσαμε για βλάβη στο conn-x, Σάββατο απόγευμα (!!!) τηλεφώνησε ο τεχνικός, Δευτέρα στις 8.00 του άνοιγα την πόρτα!!!
4) Αυτή η υποχρεωτική φρουτοφαγία έχει αρχίσει να με κουράζει. το ίδιο και οι επισκέψεις στη λαϊκή..
5) Αυτοί εκεί στο LOST θα μας τρελάνουν τελείως.. αν μπορεί ας βοηθήσει κάποιος: ξέρουν ο jack και η claire ότι είναι αδέρφια ή μόνο εμείς το ξέρουμε;;
6) Καλό τριήμερο everybody! Have fun!

8 Φεβ 2010

Βρέχει κεφτέδες!

Επιτέλους ένα cartoon για παιδιά! Επιτέλους μια σειρά από γλυκήτατους πρωταγωνιστές και απίθανους κομπάρσους! Χωρίς υπονοούμενα, χωρίς sex, drugs & rock n roll, μόνο με αστείρευτη φαντασία και χρώματα! Βρέχει τσίζμπεργκερ, το στρώνει παγωτό, στο open-roof restaurant το φαγητό σου έρχεται ουρανοκατέβατο!
Κι όταν το πράγμα ξεφεύγει από τον έλεγχο ορκίζεσαι να μην ξαναφάς ποτέ στα goody's! (ψέματα!)Ίσως το πιο ευχάριστο κυριακάτικο απόγευμα εδώ και πολύ καιρό!

5 Φεβ 2010

It's not an island. It's a place where miracles happen.


Μετά από τόσους μήνες αναμονής, μας αποζημίωσε η χορταστική πρεμιέρα. 0, 1 και 2 ήταν αρκετά για αρχίσουμε να αναρωτιόμαστε, να μαντεύουμε, να συμφωνούμε, να διαφωνούμε ξανά. 'It worked' τελικά και δε λέω τίποτα άλλο προς το παρόν :)

2 Φεβ 2010

Φορτωμένος Φεβρουάριος

1η του μήνα, χθες, πρωί: Ξεκινάω την ημέρα με γεμάτη ατζέντα. Νέα τμήματα, νέα έντυπα, deadlines, κλαδικές εκθέσεις, follow up... λέω να αφήσω το πρώτο ποστ του μήνα για αργότερα το μεσημέρι...
1η του μήνα, χθες, μεσημέρι: έχει ξεκινήσει ένας άνευ προηγουμένου καταιγισμός νέων-γεγονότων: χαρμόσυνα γεννητούρια (και το απαραίτητο κέρασμα), μια αμελητέα μικροπαρεξήγηση, declined πιστωτικές, πρόσκληση σε πάρτυ-μασκέ-έκπληξη-γενεθλίων, ένας αιφνίδιος θάνατος. Το ποστ μένει για αύριο...
2η του μήνα, σήμερα, μεσημέρι: Συμπαραστέκομαι στο χαμό της παιδικής μου φίλης και εύχομαι καλό μήνα, κάτω από συναισθηματική φόρτιση. Σκέφτομαι πόσα με περιμένουν και πως στο καλό θα χωρέσουν όλα στον κουτσο-Φλέβαρο. Αναρωτιέμαι πόσα απ'αυτά έχουν πραγματικά σημασία...
Τώρα που δημοσιεύω έχει πάει πια βράδυ.

27 Ιαν 2010

The fourth kind

Δεν με τρομάζουν οι θεωρίες περί εξωγήινων. Δεν έχω την ψευδαίσθηση ότι είμαστε μόνοι στο σύμπαν. Δε φοβάμαι να ακούω και να διαβάζω εμπειρίες στενών επαφών μαζί τους. Παρακολουθώ με ενδιαφέρον κάθε είδους ταινία που πραγματεύεται αυτή την έξω ζωή.

Είδα το 'The Fourth Kind'.

...κι έκανα αρκετές μέρες να συνέλθω! Στενές επαφές τέταρτου τύπου, όχι fiction, αλλά πραγματικά (πραγματικά;) βίντεο και ηχητικά ντοκουμέντα.
Απαγωγές, κουκουβάγιες στο παράθυρο, το ρολόι να δείχνει 3.33, τσιρίδες...

Για να κοιμηθώ το σαββατόβραδο έπεισα τον εαυτό μου ότι η πρωταγωνίστρια είναι παρανοϊκή (είναι;). Και για τρεις συνεχόμενες βραδιές δεν ξύπνησα μες στη νύχτα -όπως συνιθίζω- για να δω την ώρα.

Το έκανα ξανά χθες. Έγραφε 2.22! Το ξόρκισα! Κι έτσι μπορώ πια να γράφω και να μιλάω γι αυτό.

22 Ιαν 2010

Friday's Pieces

1) Σήμερα ο καιρός μου φαίνεται χιονιάς. Άσπρος ουρανός, κρύο πολύ, κάτι απροσδιόριστο πέφτει από τον ουρανό... για να δούμε...
2) Στην αρχή δεν υπήρχε τίποτα. Μετά χτίστηκε το νέο Δημαρχείο και δημιουργήθηκε η στάση "Δημαρχείο". Μετά από 10 μέρες, η φτωχή αυτή ονομασία άλλαξε και η στάση μετονομάστηκε σε "Δημαρχειακό Μέγαρο". Ε, ρε μεγαλεία!
3) 'Whatever Works', στα ελληνικά: "Ότι να'ναι", περιεχόμενο της ταινίας: ότι να'ναι. Αν είσαι σκηνοθέτης και λέγεσαι Woody έχεις το ελεύθερο να βγάζεις την κοινώς αποδεκτή τρέλα που σε διακρίνει, στις ταινίες σου. Αν γεράσεις μοιραία χάνεις λίγο από το μυαλό σου. Αν είσαι ο Woody και έχεις γεράσει τα αποτελέσματα είναι τραγικά...
4)Να και κάτι που είχα ξεχάσει: Μην αγωνιάς για την έκβαση της πρακτικής σου. Να ευχαριστείς τον εαυτό σου που κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια και το αποτέλεσμα με τον καιρό, αργά ή γρήγορα, θα'ρθει.
5)Καλό και ζεστό Σ/Κ να έχουμε!

18 Ιαν 2010

Twice as nice!

Κάποιες φορές κάποια γεγονότα τυχαίνει να συμβούν για δεύτερη φορά. Επαναλαμβάνονται. Χωρίς λόγο, έτσι απλά ξανα-συμβαίνουν. πχ, το τελευταίο πεντάμηνο:
- η Λαμπίρη έδωσε συνέντευξη στο Galla. Και για δεύτερη φορά η Λαμπίρη έδωσε συνέντευξη στο Galla.
- ήρθε ο έλεγχος από τον ΟΕΕΚ. Και για δεύτερη φορά ήρθε ο έλεγχος από τον ΟΕΕΚ.
- η catherine πήγε στο Λονδίνο. Και για δεύτερη φορά η catherine θα πάει στο Λονδίνο.
:)

15 Ιαν 2010

Αντιγράφω και ρωτώ...

Αντιγράφω σήμερα από τις Διαδρομές της Θεσσαλονίκης, που αντιγράφουν από κάπου αλλού:
"Ο ανθρώπινος εγκέφαλος δέχεται 34GB πληροφοριών, δηλαδή περίπου 100.500 λέξεις ημερησίως. [..] Κύρια συνέπεια της υπερφόρτωσης με πληροφορίες είναι ότι η προσοχή του ανθρώπου συνεχώς εμποδίζεται να εστιαστεί και διακόπτεται όλο και πιο συχνά. Αυτό δε βοηθά στη διαδικασία του συλλογισμού και της βαθύτερης σκέψης. Οι άνθρωποι θυσιάζουν το βάθος και το αίσθημα και αποκόβονται από τους άλλους ανθρώπους".
Σχολιάζει η δημοσιογράφος: "Φασαρία. Χιλιάδες πληροφορίες που φωνάζουν υστερικά γύρω από τα αυτιά σου και που δε σε βοηθούν σε τίποτα αλλά σε αποπροσανατολίζουν".
Ρωτώ εγώ: Πως σταματάς να ακούς?

11 Ιαν 2010

Τηλεθεατές σε απόγνωση!


Όσοι έχουμε μπει στη διαδικασία να παρακολουθούμε το 'Desperate Housewives'κάθε βράδυ στον ANT1, την έχουμε πατήσει άσχημα...
Σύμφωνα με τον προγραμματισμό του καναλιού, το σήριαλ ξεκινάει τα μεσάνυχτα. Γύρω στις 12.15 σου λέω εγώ. Τελειώνει μετά από μία ώρα, γεγονός που σημαίνει ότι απομένουν μετά βίας 6 ώρες ύπνου. Και την άλλη μέρα το μάτι δεν ανοίγει. Αυτά!

4 Ιαν 2010

Το πρώτο post του 2010

#Εναλλακτικό post 1
Μην αφήσεις την ζωή να σε πάρει από κάτω
Τους φόβους που σε τρέφουν να τους κάνεις κάτι άλλο
Κάνε τους ποίηση ή μηχανήματα σπουδαία
Μη γυρνάς την πλάτη, μη ζεις στο ψέμα
Πολέμησε το άδικο και κάθε είδους βία
Σκέψου θετικά και μη γελάς με ηλίθια αστεία.

#Εναλλακτικό post 2


Καλή μας χρονιά!