Μπήκα στη στενόμακρη, κλειστοφοβική αίθουσα και μόλις κάθησα στο αναπαυτικό κατά τ'άλλα κάθισμα είδα την αλήθεια να αναβοσβήνει σαν φλας μπροστά στα μάτια μου. δεν υπάρχει Βαρκελώνη- δεν υπάρχει Βαρκελώνη- δεν υπάρχει Βαρκελώνη- δεν υπάρχει Βαρκελώνη...
Όντως! Ούτε μία εικόνα της λατρεμένης μου ισπανικής πόλης και wanna-go προορισμού.
Η Barca για τον Σενεγαλέζο από το Τιεροίγ είναι η Ιθάκη του Οδυσσέα. Μαζεύει ο ψαράς τα δίχτυα του (άδεια πάντοτε, δυστυχώς) και ονειρεύεται τον παράδεισο που το όνομα του αρχίζει από 'B'. Ένας χωρικός μονολογεί ενώ τεμαχίζει τον κορμό ενός πελώριου δέντρου (σεκόγια;) με το αλυσοπρίονο.
Παράλληλα, η παρουσιάστρια του δελτίου ειδήσεων ανακοινώνει ένα ακόμη τραγικό νέο: μια βάρκα με 37 λαθρομετανάστες και προορισμό τον παράδεισο έπεσε σε καταιγίδα. Η θάλασσα ξεβράζει τα πτώματα στην ακτή. Τραγικό!
Ο αφηγητής της ιστορίας έχει βρεθεί σε αντίστοιχη περίσταση. Και γλύτωσε. Και ξαναδοκίμασε. Είπε για δεύτερη φορά 'Barcelone ou la mort'. Και τα κατάφερε.
Η επιθυμία να κάνεις το όνειρο σου πραγματικότητα ξεπερνά το φόβο ξεπερνά κάθε επικείμενο κίνδυνο. Όνειρα για μια καλύτερη ζωή! Παλεύεις γι αυτά, ρισκάρεις γι αυτά! Αφήνοντας την (κλειστοφοβική) αίθουσα συνειδητοποίησα ότι η Βαρκελώνη δεν είναι ένα ταξιδάκι αναψυχής.
1 σχόλιο:
Ontws h Barca den einai ena meros gia taksidaki anapshxhs... (ek peiras..) ;]
Δημοσίευση σχολίου