23 Δεκ 2008

++

Notebook 7, Pablo Nerunda

[...]
Αργοπεθαίνει όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι,
όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του,
όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο, όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές.

Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει,
όποιος δεν διαβάζει,
όποιος δεν ακούει μουσική,
όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του.

Αργοπεθαίνει όποιος καταστρέφει τον έρωτά του,
όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν,
όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή.

Αργοπεθαίνει όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει,
όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει.

Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις, όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής.
Μόνο η ένθερμη υπομονή θα οδηγήσει στην επίτευξη μιας λαμπρής ευτυχίας.

2 σχόλια:

antoni(o)s είπε...

Πρόσφατα, είδα μια παράσταση μιας φοιτητικής θεατρικής ομάδας για τη φοιτητική εβδομάδα, έσπαγα το κεφάλι μου να βρω που είχα διαβάσει αυτό το κείμενο το οποίοι είχαν πει σαν εισαγωγή και σαν επίλογο στη συγκεκριμένη παράσταση - μιας ελεύθερης απόδοσης ενός παραμυθιού του Ευγένιου Τριβιζά. Σήμερα λοιπόν, έψαξα στο αρχείο της "our" catherine και το βρήκα! :)

Your Catherine είπε...

:) :)