31 Οκτ 2008
Σκόρπιες σκέψεις
Τίποτα συγκεκριμένο... έτσι, αποφάσισα το τελευταίο post του Οκτωβρίου να το γράψω από 'δω, από το σπίτι, μες στη νύχτα. Υπόσχομαι το πρώτο post του Νοέμβρη να έχει ουσία. Παρεπιπτόντως, ο Νοέμβριος είναι ο αγαπημένος μου μήνας του χρόνου. Welcome!!!
29 Οκτ 2008
Time Travelling
Η 28η-Οκτ ήταν για μένα ένα ταξίδι στο χρόνο. Δεν έχει σημασία η ημερομηνία, αλλά το γεγονός ότι λόγω της αργίας βρήκα επιτέλους χρόνο να ασχοληθώ με τα 'πράγματα' (=ζωή) που έχω αφήσει στο σπίτι των γονιών μου. Άνοιξα λοιπόν παλιά κουτιά γεμάτα αντικείμενα και ξεχύθηκαν οι αναμνήσεις. Βρήκα... και τί δεν βρήκα!
Παλιές φωτογραφίες, αυτοσχέδια ημερολόγια, σελίδες εφημερίδων και περιοδικών με τον ήρωα μου, περιτυλίγματα από σοκολάτες με μηνύματα πιο γλυκά κι απ'το περιεχόμενο γραμμένα επάνω, κασσέτες (ναι, κασσέτες!) με χιτάκια της εποχής -'Coco Jumbo', 'Εγώ κι ο πουφ' στην ίδια κασσέτα, α ρε Μαρία!-, αποκόμματα από εισιτήρια του ΚΤΕΛ (είχε φτάσει μακριά η χάρη μου!), εσώφυλλα σχολικών βιβλίων με αφιερώσεις, υφασμάτινα βραχιολάκια που έφτιαχνα -δε θυμάμαι πια πως- μόνη μου, μια βιογραφία των R.E.M. (1993, εκδ. ΣΙΓΑΡΕΤΑ) με φωτογραφίες του Michael Stipe με ξανθό σγουρό μαλλι κλπ κλπ κλπ.
Παλιές φωτογραφίες, αυτοσχέδια ημερολόγια, σελίδες εφημερίδων και περιοδικών με τον ήρωα μου, περιτυλίγματα από σοκολάτες με μηνύματα πιο γλυκά κι απ'το περιεχόμενο γραμμένα επάνω, κασσέτες (ναι, κασσέτες!) με χιτάκια της εποχής -'Coco Jumbo', 'Εγώ κι ο πουφ' στην ίδια κασσέτα, α ρε Μαρία!-, αποκόμματα από εισιτήρια του ΚΤΕΛ (είχε φτάσει μακριά η χάρη μου!), εσώφυλλα σχολικών βιβλίων με αφιερώσεις, υφασμάτινα βραχιολάκια που έφτιαχνα -δε θυμάμαι πια πως- μόνη μου, μια βιογραφία των R.E.M. (1993, εκδ. ΣΙΓΑΡΕΤΑ) με φωτογραφίες του Michael Stipe με ξανθό σγουρό μαλλι κλπ κλπ κλπ.
Όταν γύρισα στο καινούργιο σπίτι κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέφτη και δεν μπόρεσα να κρατηθώ, τον ρώτησα: "Ποιά είσαι συ, και τί έκανες σε εκείνο το Καθρινάκι;"
[Μεταξύ μας, προτιμώ τον τωρινό -πιο πονηρεμένο- εαυτό μου!]
24 Οκτ 2008
Διάλλειμα για διαφημίσεις
Μετά τη γενική κατακραυγή για το χθεσινό post (thanks a lot!), λέω να διασκεδάσω κάπως τις εντυπώσεις. Τι καλύτερο, λοιπόν, από ένα διάλλειμα για διαφημίσεις...
(όχι δεν μου αρέσει η Mars, προτιμώ τη σοκοφρέτα!)
(όχι δεν μου αρέσει η Mars, προτιμώ τη σοκοφρέτα!)
23 Οκτ 2008
Θέλω να πω...
(προς κάθε πιθανό ενδιαφερόμενο)
Θέλω απλώς να πω ότι: το γεγονός ότι δε μιλάω δεν σημαίνει ότι δε βλέπω. Δε σημαίνει ότι δεν ακούω, ότι δεν καταλαβαίνω. Δεν είμαι χαζή... απλώς έτσι είμαι εγώ. Πιστεύω βαθιά μέσα μου ότι τα λόγια είναι περιττά και οι αντιπαραθέσεις μόνο πίσω μπορούν να μας πάνε. Τελευταία όμως αντιλαμβάνομαι τη σιωπή μου από χρυσός να γίνεται αφορμή για κάποιους, και τότε...
Αν ανοίξω το στόμα μου θα είναι σα να ανοίγω το μυαλό μου και να αραδιάζω τις σκέψεις μου στο πάτωμα. Δεν θέλω να το κάνω αυτό, τουλάχιστον όχι για χάρη τους... θα κρατήσω την κάθε λέξη μου και θα της δώσω την αξία που της πρέπει.
Κάτι τελευταίο: ο,τι λάμπει δεν είναι χρυσός!
Αυτά!
Θέλω απλώς να πω ότι: το γεγονός ότι δε μιλάω δεν σημαίνει ότι δε βλέπω. Δε σημαίνει ότι δεν ακούω, ότι δεν καταλαβαίνω. Δεν είμαι χαζή... απλώς έτσι είμαι εγώ. Πιστεύω βαθιά μέσα μου ότι τα λόγια είναι περιττά και οι αντιπαραθέσεις μόνο πίσω μπορούν να μας πάνε. Τελευταία όμως αντιλαμβάνομαι τη σιωπή μου από χρυσός να γίνεται αφορμή για κάποιους, και τότε...
Αν ανοίξω το στόμα μου θα είναι σα να ανοίγω το μυαλό μου και να αραδιάζω τις σκέψεις μου στο πάτωμα. Δεν θέλω να το κάνω αυτό, τουλάχιστον όχι για χάρη τους... θα κρατήσω την κάθε λέξη μου και θα της δώσω την αξία που της πρέπει.
Κάτι τελευταίο: ο,τι λάμπει δεν είναι χρυσός!
Αυτά!
22 Οκτ 2008
20 Οκτ 2008
It's a boy!
Γιωτίτσα και Νικολή να σας ζήσει ο παίδαρος!!!
Πως είναι να έχετε στο σπίτι το μωράκι σας;
Και πως νοιώθετε που δεν θα μείνετε ποτέ ξανά μόνοι;;
(α ρε παλιόπαιδα, είχατε δεν είχατε καταφέρατε να με συγκινήσετε!)
Πως είναι να έχετε στο σπίτι το μωράκι σας;
Και πως νοιώθετε που δεν θα μείνετε ποτέ ξανά μόνοι;;
(α ρε παλιόπαιδα, είχατε δεν είχατε καταφέρατε να με συγκινήσετε!)
10 Οκτ 2008
9 Οκτ 2008
!
(later that day…)
Βγήκε η διάγνωση! Ευρέθη αυτό το ‘κάτι’ που με ταλαιπωρεί και εντάσσεται στην κατηγορία «αυτοάνοσα νοσήματα»…
«Όταν κάποιος πάσχει από ένα αυτοάνοσο νόσημα, το ανοσοποιητικό του σύστημα λανθασμένα επιτίθεται εναντίον του ίδιου του σώματος του, στοχεύοντας τα κύτταρα, τους ιστούς και τα όργανα του. Η υπερβολική συσσώρευση κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος μπορεί να …» (βλ. in.gr)
Ε, εντάξει… το παραδέχομαι ότι πολλές φορές με τις σκέψεις, τις αποφάσεις και τις πράξεις μου κάνω κακό στον ίδιο μου τον εαυτό, αλλά αυτό πάει πολύ…
Βγήκε η διάγνωση! Ευρέθη αυτό το ‘κάτι’ που με ταλαιπωρεί και εντάσσεται στην κατηγορία «αυτοάνοσα νοσήματα»…
«Όταν κάποιος πάσχει από ένα αυτοάνοσο νόσημα, το ανοσοποιητικό του σύστημα λανθασμένα επιτίθεται εναντίον του ίδιου του σώματος του, στοχεύοντας τα κύτταρα, τους ιστούς και τα όργανα του. Η υπερβολική συσσώρευση κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος μπορεί να …» (βλ. in.gr)
Ε, εντάξει… το παραδέχομαι ότι πολλές φορές με τις σκέψεις, τις αποφάσεις και τις πράξεις μου κάνω κακό στον ίδιο μου τον εαυτό, αλλά αυτό πάει πολύ…
7 Οκτ 2008
She just wants to be...
Όλα ήταν υπέροχα! Ξεχώρισα όμως ένα ... αυτό:
It's not that she walked away,
Her world got smaller.
All the usual places
The same destinations
Only something's changed.
It's not that she wasn't rewarded
With pomegranate afternoons
Of Mingus, Chet Baker and chess
It's not stampeding fortune
Or prim affectations
She's off on her own
But she knows
Now is greater than the whole of the past
Is greater, and now she knows.
She just wants to be somewhere
She just wants to be.
She just wants to be somewhere
She just wants to be.
It's not that the transparency
Of her earlier incarnations
Now looked back on, weren't rich
And loaded with beautiful vulnerability
But now she knows
Now is greater
And she knows that.
She just wants to be somewhere
She just wants to be
She just wants to be somewhere
She just wants to be.
Now is greater, now is greater
And she knows that.
She just wants to be somewhere
She just wants to be.
She just wants to be somewhere
She just wants to be.
She just wants to be somewhere
She just wants to be.
She just wants to be somewhere
She just wants to be.
It's not like if angels
Could truly look down
Stir up the trappings
A light on the ground
Remind us of what, when, why or who
That how's up to us, me and you
And now is greater than the whole of the past
Is greater and now she knows that.
Now she knows.
Ευχαριστούμε Michael! Ευχαριστούμε R.E.M.! Να ξανάρθετε !!!
It's not that she walked away,
Her world got smaller.
All the usual places
The same destinations
Only something's changed.
It's not that she wasn't rewarded
With pomegranate afternoons
Of Mingus, Chet Baker and chess
It's not stampeding fortune
Or prim affectations
She's off on her own
But she knows
Now is greater than the whole of the past
Is greater, and now she knows.
She just wants to be somewhere
She just wants to be.
She just wants to be somewhere
She just wants to be.
It's not that the transparency
Of her earlier incarnations
Now looked back on, weren't rich
And loaded with beautiful vulnerability
But now she knows
Now is greater
And she knows that.
She just wants to be somewhere
She just wants to be
She just wants to be somewhere
She just wants to be.
Now is greater, now is greater
And she knows that.
She just wants to be somewhere
She just wants to be.
She just wants to be somewhere
She just wants to be.
She just wants to be somewhere
She just wants to be.
She just wants to be somewhere
She just wants to be.
It's not like if angels
Could truly look down
Stir up the trappings
A light on the ground
Remind us of what, when, why or who
That how's up to us, me and you
And now is greater than the whole of the past
Is greater and now she knows that.
Now she knows.
Ευχαριστούμε Michael! Ευχαριστούμε R.E.M.! Να ξανάρθετε !!!
1 Οκτ 2008
Καλό μήνα!
Αποχαιρετώ με ανακούφιση τον πιο δύσκολο Σεπτέμβριο της ζωής μου! Κυριολεκτικά! Σε όλα τα επίπεδα! Ο φετινός Σεπτέμβριος ξεκίνησε στις 18-Αυγ (!), σαν μια αναγκαστική προσγείωση από τις διακοπές. Και η αλήθεια είναι ότι συνεχίζεται για λίγες μέρες ακόμη, αν και το δύσκολο πέρασε… ο νοών νοείτω!
Καλωσορίζω με χαρά έναν Οκτώβριο «όλο τρέλα», που φαίνεται να μπαίνει με καλούς οιωνούς, δροσερή λιακάδα (oh god ας κρατήσει!), δρόμο και σχέδια… για να δούμε!
Κλείνω με τη μηνιαία πρόβλεψη του Τοξότη (ευχαριστώ stardome – ευχαριστώ κ. Πανόπουλε – ώρες ώρες νομίζω ότι γράφεις για μένα! Πηγή: http://www.stardome.gr/)
"...Και μετά από ένα εξαντλητικό Σεπτέμβριο ένας διχασμένος Οκτώβριος που κρατάει στο ένα χέρι το καρότο και στο άλλο το μαστίγιο. Με τον Άρη στον 12ο οίκο σου τώρα σου χρειάζονται μερικά μαθήματα Ζεν ακόμα κι αν θεωρείς όλη την new age πρακτική σαν σαχλαμάρες χωρίς κανένα νόημα. Λοιπόν επανάλαβε: Δεν είναι ζήτημα δύναμης, είναι ζήτημα χάρης. Δεν είναι ζήτημα οργής, είναι ζήτημα ηρεμίας. Δε χρειάζεται να γνωρίσεις τον εχθρό σου, γνώρισε τον εαυτό σου. Άσε τους άλλους να σε υποτιμούν, έτσι θα τους κερδίσεις. Είναι μια περίοδος κατά την οποία πολλές φορές θα σκεφθείς να τα παρατήσεις όλα και να εξαφανιστείς. Μην το κάνεις. Με πλανήτες όπως η Αφροδίτη (από τις 18/10) και ο Δίας στον 2ο οίκο σου έχεις τη συμπαράσταση που θέλεις, υπάρχουν άνθρωποι που κρέμονται από τα χείλη σου, η ζωή σε θέλει ζωντανό/η και δραστήριο/η και οι γύρω σου βλέπουν ένα άνθρωπο που ξέρει τι θέλει, ακόμα κι αν εσύ είσαι έτοιμος να ανατιναχθείς από θυμό…"
Καλωσορίζω με χαρά έναν Οκτώβριο «όλο τρέλα», που φαίνεται να μπαίνει με καλούς οιωνούς, δροσερή λιακάδα (oh god ας κρατήσει!), δρόμο και σχέδια… για να δούμε!
Κλείνω με τη μηνιαία πρόβλεψη του Τοξότη (ευχαριστώ stardome – ευχαριστώ κ. Πανόπουλε – ώρες ώρες νομίζω ότι γράφεις για μένα! Πηγή: http://www.stardome.gr/)
"...Και μετά από ένα εξαντλητικό Σεπτέμβριο ένας διχασμένος Οκτώβριος που κρατάει στο ένα χέρι το καρότο και στο άλλο το μαστίγιο. Με τον Άρη στον 12ο οίκο σου τώρα σου χρειάζονται μερικά μαθήματα Ζεν ακόμα κι αν θεωρείς όλη την new age πρακτική σαν σαχλαμάρες χωρίς κανένα νόημα. Λοιπόν επανάλαβε: Δεν είναι ζήτημα δύναμης, είναι ζήτημα χάρης. Δεν είναι ζήτημα οργής, είναι ζήτημα ηρεμίας. Δε χρειάζεται να γνωρίσεις τον εχθρό σου, γνώρισε τον εαυτό σου. Άσε τους άλλους να σε υποτιμούν, έτσι θα τους κερδίσεις. Είναι μια περίοδος κατά την οποία πολλές φορές θα σκεφθείς να τα παρατήσεις όλα και να εξαφανιστείς. Μην το κάνεις. Με πλανήτες όπως η Αφροδίτη (από τις 18/10) και ο Δίας στον 2ο οίκο σου έχεις τη συμπαράσταση που θέλεις, υπάρχουν άνθρωποι που κρέμονται από τα χείλη σου, η ζωή σε θέλει ζωντανό/η και δραστήριο/η και οι γύρω σου βλέπουν ένα άνθρωπο που ξέρει τι θέλει, ακόμα κι αν εσύ είσαι έτοιμος να ανατιναχθείς από θυμό…"
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)