Περιμένω πως και πως την αγαπημένη μου εποχή...
Τα φύλλα θα αρχίσουν πρώτα να κιτρινίζουν και σιγά σιγά να πέφτουν, θα πέσει η θερμοκρασία, θα μυρίσει το χώμα βροχή. Θα φορέσω ξανά το αγαπημένο μου καμπαρντινάκι και θα βγω. Δεν θα με νοιάζουν οι σταγόνες της βροχής, ούτε ο αέρας που θα φυσά και θα πέρνει τα μαλλιά μου. Θα απολαμβάνω το 'κρακ' των πεσμένων φύλλων κάτω από το παπούτσι μου, θα ανασαίνω βαθιά, θα μουρμουρίζω 'here comes the rain again, falling from the stars', θα κρατάω τις γροθιές μου σφιχτά στην τσέπη. Το βράδυ στον ύπνο μου θα σκεπάζομαι, θα ξυπνάω μες στη νύχτα για να κλείσω την ανάκληση, θα συνεχίζω...
Κι όταν θα ξυπνάω θα χαμογελάω, δεν θα με βαραίνει η υγρασία, δεν θα με κουράζει η συννεφιά. Έχουμε ήδη Σεπτέμβριο, αχ! πότε θα έρθει το φθινόπωρο...
'(i wanna go) i wanna go outside
in the rain (in the rain)
it may sound crazy
but I, I wanna go outside in the rain
mmm...'
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου